Zeg gewoon dat ik van je hou

🕑 14 minuten minuten Liefdesverhalen verhalen

Jaren geleden was ik lid geweest van een motorclub genaamd The Rebels. Ik had mijn vest nog en om de paar jaar schudde ik het stof van me af en droeg het naar een clubreünie. Dit jaar toen ik stopte bij de Sweet Water Creek Bar and Grill op mijn Harley, had ik Heather achter me. Ik zag een aantal andere fietsen voor de deur staan, maar ik herkende er geen.

Dat was niet ongebruikelijk, want dit was een veel voorkomende ontmoetingsplaats voor motorrijders. Toen we naar binnen gingen, realiseerde ik me dat die fietsen van een andere club waren. Ze droegen vesten met de tekst 'Turken'. Ik verwachtte geen problemen en ik knikte naar een paar van hen die zich omdraaiden om ons aan te kijken toen we binnenkwamen. We namen een paar krukken en bestelden bier.

Toen het bier kwam, hield ze haar bier omhoog en rinkelde met het mijne en zei: "Hier is voor ons," en we namen allebei een slok. Toen draaide ze zich naar me toe en kuste me op de mond. Het bloed begon naar mijn hoofd te stromen, zoals altijd als ze me kuste.

"Er is iets dat ik je wilde vertellen," zei ze, "ik hou van je.". Ik wist dat ze dat alleen maar zei om me te plagen, omdat ik niet in staat was geweest om het sentiment verbaal te beantwoorden. Ik wilde haar vertellen dat ik ook van haar hield, maar ik kon mijn tong niet vinden. Ik wilde tegen de wereld schreeuwen wat ik voor haar voelde, hoe blij mijn hart was, hoe ik op de lucht zweefde. 'Ik…' was het enige wat ik eruit kon krijgen.

Ze legde een hand op de zijkant van mijn hoofd en kuste me opnieuw. Ik was er zeker van dat de blik in mijn ogen haar moest vertellen hoe ik me voelde, maar ik kwam er gewoon niet uit. Ze kreeg een geamuseerde blik op haar gezicht. "Ik weet hoe je je voelt; je hoeft het niet te zeggen.".

Ik haalde mijn vingers door haar haar en keek haar in de ogen terwijl ik zei: "Heather, je bent alles voor mij.". Ik kon niet zeggen dat ik van je hou, maar ik zei wat ik kon zeggen. We dronken ons bier op en bestelden er nog een.

'Waar zijn de badkamers,' vroeg ze. "Buiten in een apart gebouw," antwoordde ik, "ik zal het je laten zien.". 'Ik heb geen chaperonne nodig naar het damestoilet, dank je,' en ze duwde me op mijn stoel terwijl ze opstond en naar de deur liep. Het bier kwam en ik nam een ​​lange trek. Ik dacht eraan hoeveel geluk ik had om zo'n mooie, sexy en intelligente vrouw te hebben.

Ik dacht dat de andere jongens in de bar waarschijnlijk naar haar hadden gekeken en jaloers op me waren. Ik keek om me heen en zag dat de andere motorrijders er niet waren. Ik hoorde een schreeuw en werd meteen getroffen door mijn ergste angsten. "Oh shit," dacht ik, "ze weten dat ze me op 5 tegen 1 hebben gezet, ik had haar nooit alleen naar buiten moeten laten gaan.

Jij verdomde idioot.". Ik sprong van mijn kruk en rende naar de deur. Ik hoorde de schreeuw weer en er liep een ijzige rilling over mijn rug.

Ik rende zo snel als ik kon, greep de deur vast en draaide mezelf naar rechts, nauwelijks langzamer, en rende naar de achterkant van het gebouw. Ik zag het kleine gebouw dat de badkamers was, maar ik zag niemand. Toen hoorde ik een gedempt geluid en realiseerde me dat het van achter de badkamers kwam. Ik rende zo snel als ik kon, mijn hart in mijn keel. Ik kwam langs de zijkant van de hut en zag 4 of 5 jongens die Heather omsingelden, aan haar kleren scheurend terwijl ze naar hen schopte en klauwde.

Mijn woede was onmiddellijk en bijna onbeheersbaar. Ik realiseerde me dat ik ze niet allemaal kon pakken, maar ik zag dat de dichtstbijzijnde een pistool in zijn riem achter zijn rug had. Ik rende naar voren en trok hem los.

Ik vuurde in de lucht en richtte het pistool op elk van hen om de beurt. Ze stonden allemaal op en Heather stond snel op en rende naar me toe. "Ik zou jullie allemaal moeten neerschieten," zei ik, "het zou gemakkelijk zijn, ik zou zelfs de laatste recht in de zijkant van het hoofd kunnen schieten, dan het pistool in zijn hand houden en het op zelfmoord laten lijken." . Ik hield het pistool gespannen en ze renden allemaal weg. "Je hebt een grote fout gemaakt vriend, niemand rotzooit met de Turken en komt ermee weg", schreeuwde een van hen tegen me terwijl hij de andere kant op rende.

Heather klampte zich huilend aan me vast en ik knuffelde haar terug terwijl ik het pistool op hen bleef richten. We liepen langzaam achteruit toen ze in de bomen verdwenen, toen draaiden we ons om en begonnen terug te lopen naar de bar. Toen we terugkwamen in de bar, liepen er twee rebellen door de deur.

Toen ze me zagen, glimlachten ze en draaiden zich om om me te begroeten, en toen zagen ze het pistool in mijn hand. Ik gaf het pistool aan een van hen en deed mijn rebellenvest uit. "Hier," zei ik tegen Heather, "doe dit aan.". Heathers blouse was half afgescheurd en ze verwelkomde het vest.

Ze beefde en ik hield haar tegen me aan terwijl ik de introductie deed. Toen heb ik uitgelegd wat er was gebeurd. Ze wilden op dat moment achter de Turken aan gaan, maar ik hield ze tegen. We waren uitgeteld en ik wist niet of een van hen nog een pistool had. Ik wilde Heather meenemen en vertrekken, maar ik besloot te wachten tot de rest van de rebellen arriveerde.

Als we eenmaal cijfers hadden, hoefde ik me geen zorgen te maken over een gevecht. We zaten allemaal aan een tafel en bestelden een rondje dammen. Ik hield mijn arm om Heather geslagen en legde uit dat we zouden vertrekken zodra de anderen arriveerden. Na een paar minuten hoorde ik het geluid van motorfietsen, en kort daarna kwamen er nog 4 rebellen binnen. We duwden een paar tafels tegen elkaar en bestelden meer bier.

Rond die tijd keerden de Turken terug naar hun hoek van de bar en zaten daar naar ons te kijken met venijn in hun ogen. De cijfers waren 7 tot 5 in ons voordeel, maar ik wilde geen ruzie. Als er nog een paar van onze jongens zouden komen opdagen, had ik het gevoel dat de Turken het niet zouden willen verwarren. Heather begon te ontspannen en het leek erop dat ze het weer naar haar zin had. Ze vertelde me dat ze in orde was en mijn reünie niet wilde verbreken, dus bestelden we eten.

We hadden een goede tijd, maar ik zorgde ervoor dat ik niet te veel dronk. Na ongeveer een uur liepen de Turken naar buiten en we hoorden het gebrul van hun motoren terwijl ze de weg af reden. 'Goedemorgen,' zei ik.

Ongeveer een uur later barstte het feest los en liepen we allemaal naar onze Harleys. Ik kwam er al snel achter dat mijn fiets niet wilde starten en kwam er al snel achter dat hij gesaboteerd was. De bougies ontbraken. "Geweldig," zei ik, "ik denk niet dat iemand van jullie reservestekkers bij je heeft." Niemand deed het.

Greg was een van mijn beste vrienden geweest toen we samen reden. Hij bood aan om naar de stad te rennen en wat bougies voor me op te halen. Het was in de tegenovergestelde richting van waar we waren gekomen en het was een mooie rit, dus ik stelde Heather voor om met hem mee te rijden. Ze stemde toe en zij en Greg gingen naar het noorden terwijl de anderen naar het zuiden gingen.

Omdat ik een tijdje niets te doen had, ging ik terug naar de bar voor nog een biertje. Ongeveer anderhalve kilometer verderop kwamen Greg en Heather langs een camping. Heather keek toevallig in die richting en zag een paar motorrijders tussen de bomen door. Ze wist niet of het dezelfde jongens waren, maar ze schreeuwde in Gregs oor dat hij moest stoppen. Ze waren ongeveer een halve mijl verwijderd van de ingang van de camping en rond een bocht toen ze stopten.

Heather vertelde Greg wat ze had gezien en toen hoorden ze het geluid van startende motoren. Heather pakte meteen haar telefoon en belde me. 'De Turken zijn op de terugweg, we hebben ze net horen opstijgen vanaf een camping ongeveer anderhalve kilometer van je vandaan. Ze zullen er binnen een paar minuten zijn,' zei ze snel. 'Zeg tegen Greg dat hij de anderen moet bellen en dat ze hier direct terug moeten komen.

Ik moet gaan,' zei ik en hing op. Greg was al op zijn mobiel toen ze opnam. Toen hij de telefoon dichtdeed, riep Heather: "Kom op, we moeten terug.". 'We kunnen ze niet allemaal alleen aan, en Jake zou me vermoorden als ik je daarheen zou brengen,' zei hij.

"We kunnen hier niet wachten, als je niet wilt, ga ik alleen," zei ze terwijl ze op de Harley sprong. "Ok, wacht even, we gaan terug, maar we moeten op veilig spelen. Maak je niet zo druk om Jake, hij gaat niet gewoon zitten wachten tot ze optrekken en hem stampen." Greg startte de motor en Heather sprong achterop en schreeuwde: "Kom op, laten we gaan.". Een paar minuten later kwamen ze van de weg af en dreven stilletjes de bomen in, ongeveer een kwart mijl van de Tavern. Heather sprong eraf en begon tussen de bomen door te rennen.

'Hé Heather, kom op, je gaat ons allebei vermoorden. Verdomme, Heather, wacht even,' schreeuwde hij zo zacht als hij kon. Heather stopte even naast een boom die het bos afspeurde naar een pad.

Voordat Greg het inhaalde, ging ze er weer vandoor en rende door het struikgewas. Nadat ik van de telefoon af was rende ik naar buiten en begon mijn fiets achterop te duwen. Als ze de fiets niet zagen toen ze stopten, zouden ze misschien denken dat ik weg was. Ik bleef duwen totdat ik achter de badkamers kwam en de fiets daar liet. Ik keerde toen terug naar de achterkant van de herberg en vond een gereedschapsschuur.

Ik ging naar binnen en ging op zoek naar iets om als wapen te gebruiken. Na een minuut vond ik 3 dingen die ik misschien zou kunnen gebruiken, ducktape, plastic banden en een bijlsteel. Ik stopte de plastic banden in mijn zak en scheurde een stuk ducktape af. Op dat moment hoorde ik het geluid van motorfietsen en wist dat ze terug waren. Ik stond daar te denken en te bedenken wat ik moest doen.

De Turken stopten voor de herberg en bleven verbaasd staan. 'Misschien had een van de andere jongens reservestekkers,' zei een van hen. Kiley, de leider van de groep, wist het niet zeker. Hij zat daar rond te kijken. "Max," zei hij, "kijk eens binnen.".

Max zette zijn standaard neer, zette de fiets af en ging naar binnen. Even later kwam hij terug en schudde zijn hoofd. Kiley was nog steeds achterdochtig. Hij keek naar de grond waar de gesaboteerde fiets had gestaan ​​en zag sporen achterom. Hij knikte naar de anderen en ze zetten allemaal hun motor af.

Ze rommelden in hun tassen en vonden stukjes ketting en begonnen rond de herberg te lopen. Kiley hield hen tegen toen hij zag dat de sporen achter de badkamers leidden. Hij wees naar twee van hen en gebaarde dat ze langs de rechterkant moesten gaan. "Max, controleer die gereedschapsschuur, en jij gaat met mij mee," zei hij tegen de vierde man. Ze gingen uit elkaar; twee gingen naar elke kant van het gebouw terwijl Max naar de schuur liep en de deur opendeed.

Het was donker van binnen vergeleken met het felle licht buiten en hij stapte de duisternis in. Ik sloeg hem met de steel van de bijl en hield hem vast zodat hij niet op de grond viel en veel lawaai maakte. Ik kreeg hem naar beneden en plakte de ducktape over zijn mond, doe dan een plastic stropdas om elke pols en haal de tweede door de eerste om zijn handen achter zijn rug samen te binden. De 4 Turken kwamen achter het sanitairgebouw aan en vonden de fiets.

Toen draaiden ze zich om en keerden op hun schreden terug rond het gebouw. 'Max,' riep Kiley. 'Max,' schreeuwde hij opnieuw, deze keer luider. De deur was dichtgezwaaid en ik deed hem op een kier open en keek naar buiten.

Ik zag twee jongens rond het gebouw komen en verwachtte dat de andere twee dichtbij waren. Ik had geen kans in de schuur, dus stapte ik naar buiten met het handvat van de bijl en keek hen aan. Terwijl Heather door de bomen rende, struikelde ze over een kleine tak. Ze stond op, keek naar beneden en besloot het mee te nemen. Ze rende weer weg met de tak in de ene hand, Greg vlak achter haar.

Nu dacht Greg hetzelfde en begon op de grond te letten op iets om als club te gebruiken. Heather kon de herberg door de bomen zien en remde af om minder lawaai te maken. Ze zag de fietsen voor de deur, maar zag Jake's fiets of een van de mannen niet.

Ze stopte en Greg kwam naar haar toe. 'Ze zijn in de bar of achterin,' zei ze. 'Als ze binnen zijn, is er misschien geen probleem, maar als ze achterin zijn…' Zonder de verklaring af te maken, haastte ze zich naar de zijkant van de herberg. Er was een stapel hout naast de herberg en Greg kon er een van een meter lang oprapen. Ik ging weg van de hut om mezelf ruimte te geven om met de bijlsteel te zwaaien.

Ze begonnen zich met z'n vieren uit te spreiden en omsingelden me, zwaaiend met hun kettingen en glimlachten en treiterden me. Ik draaide me constant om om te voorkomen dat iemand me van achteren zou verrassen. Heather hoorde stemmen en wist dat ze dichtbij was.

Ze kwam snel de hoek om en zwaaide de boomtak uit alle macht. Een van de Turken ging naar beneden en degene die het dichtst bij hem stond, draaide zich om en zag Heather de boomtak vasthouden. Voordat hij een zet kon doen, sloeg Greg hem met de. Hij boog zich halverwege voorover en Greg sloeg hem opnieuw tegen zijn nek.

Toen ik het geluid achter me hoorde, draaide ik me om en zag Heather en Greg, en de andere twee Turken renden snel op me af en zwaaiden met hun kettingen. Ik draaide me weer om; hield de bijlhandgreep met beide handen omhoog en dook weg. Een van de kettingen schampte mijn hoofd en de andere wikkelde zich om het handvat van de bijl.

Het handvat werd uit mijn handen gerukt en ik deinsde snel achteruit. Ik nam de boomtak van Heather en zwaaide hem snel om wat ruimte om me heen vrij te maken. Greg en ik stonden tegenover de twee Turken en we begonnen om elkaar heen te cirkelen. Op dat moment hoorden we allemaal het geluid van snel aankomende motoren.

Seconden later kwamen de rebellen van beide kanten om het gebouw heen. De twee staande Turken hadden nog maar één richting te gaan en beiden begonnen de bomen achter de taverne in te rennen, twee Rebellen op Harleys vlak achter hen. Een van de rebellen zei iets over het verzamelen van bougies en de rest reed terug naar de voorkant van de herberg. Ik pakte Heather vast en hield haar stevig vast.

Ik keek naar Greg en zei: "Jullie hebben me gered. Ik zou dood vlees zijn geweest als je niet was komen opdagen toen je dat deed.". "Je kunt Heather bedanken," zei Greg, "er was niet te stoppen; ik kon het nauwelijks bijhouden.".

Ik keek haar in de ogen en kuste haar lippen. "Zeg gewoon dat ik van je hou", zei ze. "Zeg gewoon dat ik van je hou?" Ik heb gevraagd. "Wil je dat ik zeg dat ik van je hou?".

"Heather, mijn liefde voor jou is dieper dan de ruimte, en even oneindig. "Ik hou van je Heather, meer dan van het geluid van de spotvogel in de vroege ochtend. Ik hou meer van je dan van het geluid van de kerkuil 's nachts.

Ik hou meer van je dan van het geluid en de aanblik van de donder en bliksem. Ik hou meer van je dan op een bergtop te liggen kijken naar de schitterende sterren aan de heldere hemel.". "Er is niets waar ik meer van hou dan jij Heather. Ik hou van jou."…

Vergelijkbare verhalen