Om rijk te zijn... deel 1

🕑 16 minuten minuten Masturbatie verhalen

Mijn ouders waren mijn hele leven gescheiden, dus het was niet iets waaraan ik werd opgehangen, maar er waren delen die ik niet leuk vond. Het ergste van hun scheiding was dat ze aan verschillende kanten van het land woonden. Mijn moeder woonde in Florida, om dicht bij mijn grootmoeder te zijn en mijn vader woonde in Californië, want daar was zijn baan. Wat dit betekent is… ik heb veel gereisd.

Ik bracht mijn schooljaar door in Florida met mijn moeder, wat prima was, daar waren de meeste van mijn vrienden sowieso, en daarna bracht ik de zomers door bij mijn vader. Als drukbezet man bracht ik de meeste tijd alleen door, of het nu thuis was of door de stad dwaalde. Ik moet toegeven dat ik dat helemaal niet erg vond.

Ik hield van de vrijheid die ik had toen ik daar was. Dus je kon begrijpen hoe verdrietig ik was om mijn huis voor de zomer te verlaten, maar de zoete geur van vrijheid maakte het helemaal de moeite waard. Ik was op weg naar een land van mijzelf en alles wat ik wilde doen en ik was opgewonden. Ik had dit jaar zoveel geld gespaard om te gaan winkelen en de kleren te kopen waar ik het hele jaar naar verlang en om te flirten met de jongens met wie ik zo graag wilde flirten.

De tijd was gekomen en geen seconde te vroeg. "Ben je klaar om naar Clara te gaan?" Vroeg mijn moeder, terwijl ze tussen de auto en de deur stond. Ze had haar sleutels in haar hand en glimlachte breed. 'We willen niet te laat komen en u uw vliegtuig laten missen.' 'Ik ben er klaar voor,' antwoordde ik, terwijl ik me weer naar mijn beste vriend Carli wendde en hem de grootste knuffel gaf die ik kon. Bij haar weg zijn was altijd het moeilijkste deel, maar we hadden een pact gesloten om elke avond te bellen en te sms'en over van alles en nog wat.

'Ik zal je missen,' fluisterde ze in mijn oor. '' Ik zal jou ook missen, 'verzekerde ik haar, terwijl ik me losmaakte van onze knuffel en haar een glimlach wierp.' Ik zal je een sms sturen als ik land. '' Oké, 'knikte ze, terwijl ik in mijn moeders auto stapte en me vastmaakte. Ik zou dat meisje echt gaan missen.

Ik bracht veel dingen mee in mijn hand, zo veel dat ze me er bijna niet mee door lieten. Het was echter een lange vlucht en ik had alles nodig om me bezig te houden. Het luisteren naar muziek bracht me maar zo ver en omdat er geen internet was, had mijn computer geen zin, tenzij ik een film aan het kijken was of zoiets. Ik probeerde te lezen, maar boeken waren moeilijk om me op te concentreren met het lichte vleugje lucht dat langs de buitenkant van het vliegtuig stroomde. Ik weet niet wat het was, maar als mijn oren niet konden focussen, konden mijn ogen dat ook niet.

'Waar ga je heen,' brak een stem door mijn harde werk om me te concentreren. Ik draaide mijn hoofd opzij om de man te kunnen zien die naast me was gaan zitten. Was ik buiten adem, oh ik was buiten adem. Naast me zat een geweldig uitziende man.

Hij was lang, voor zover ik kon zien en erg knap, met kort bruin haar en diepbruine ogen. Hij had ogen waarin je kon verdwalen en ik geloof dat ik voor een korte tijd, dat is wat ik was, verloren was in deze man. 'Eh,' ik probeerde mijn woorden te vinden, vergat waar ik heen ging, samen met mijn naam en alle andere mogelijke dingen die deze persoon over mij zou kunnen vragen. 'Californië.

Hoe zit het met jou?' 'Hetzelfde,' lachte hij, terwijl hij me een glimlach liet zien van zijn perfect rechte, verbazingwekkend witte tanden. Hij had wat ik graag celebrity-tanden noem, net een beetje te perfect. Dat zorgde ervoor dat ik er alleen maar met mijn tong over wilde gaan en voelde hoe geweldig ze waren.

"Cool," zei ik, terwijl ik probeerde cool te klinken, maar eigenlijk gewoon een idioot zeventienjarig meisje leek dat geen idee had hoe ze met mannen moest praten. Daarna zaten we daar bijna een uur in stilte. Ik had geen idee wat ik tegen hem moest zeggen of wist zelfs of hij wilde dat ik praatte, dus besloot ik mijn laptop tevoorschijn te halen en een beetje te schrijven. Het was gewoon iets dat ik deed om de tijd te doden, en het ging meestal vrij snel voorbij.

'Wat ben je aan het schrijven,' vroeg hij, waardoor ik bijna schrok. Ik was vergeten dat hij er was om mee te beginnen en de terugtrekking naar de realiteit was verrassend. 'Gewoon willekeurige dingen,' zei ik glimlachend naar hem. "Het verstrijkt gewoon de tijd, er is niet echt één gedachte of idee." 'Ja,' beaamde hij, 'dat kan ik helemaal begrijpen.

Ik schrijf veel, en soms kijk ik na wat ik aan het schrijven ben om te beseffen dat er zes verhalen zijn die allemaal in één zijn gegooid en dat niets logisch is, maar het is wel zo voor goed lezen of lachen als ik er een nodig heb. " 'Ik ben er zeker van dat de mijne waarschijnlijk meer voor een lach zou zorgen dan voor een goed boek,' zei ik gekscherend, hoewel ik een beetje serieus was. Ik was nooit echt een fan van mijn eigen werk, er was naar mijn mening altijd ruimte voor verbetering. 'Dat betwijfel ik,' merkte hij op, terwijl hij een beetje over mijn schouder keek voordat hij zijn ogen weer naar mij richtte.

Opnieuw was ik verloren in de macht die ze over me hadden. 'Nou, het was een genoegen om je een beetje te leren kennen.' hij zweeg even en stak zijn hand naar me uit. 'Je weet dat ik niet geloof dat ik je naam heb gevraagd.' 'Clara,' lachte ik en schudde hem de hand. 'Mijn naam is Clara.' "Nou Clara, ik ben Brian." Hij reageerde met zijn eigen naam. "Het was leuk je te ontmoeten." "Ja", beaamde ik, "het was erg leuk je te ontmoeten." 'Misschien', vervolgde hij zijn gesprek, ook al voelde het alsof het gesprek moest eindigen.

Ik was hier niet boos op, ik was gewoon benieuwd waarom hij nog steeds met me wilde praten. 'Misschien kunnen we een keer afspreken, aangezien je hier de hele zomer bent.' 'Ik zou het doen,' zweeg ik, terwijl de zenuwen zich in mijn maag ontwikkelden. "Dat zou ik heel leuk vinden." 'Hier,' glimlachte hij, haalde een kaartje uit zijn zak en gaf het aan mij. 'Dit is mijn kaart, mijn persoonlijke nummer staat op de achterkant. Bel me eens.' 'Ja,' fluisterde ik bijna terwijl de zenuwen dieper werden.

"Ik zal dat doen." 'Goed,' knikte hij, voordat hij wegliep, 'ik wacht op je telefoontje.' Dat was dat. Hij was weg en ik bleef daar midden op het vliegveld staan ​​met zijn kaart in de hand. Het was een van die momenten waarop het voelde alsof ik het enige was dat niet bewoog terwijl de wereld om me heen racete. Zou ik hem kunnen bellen? Twee weken later had ik hem nog steeds niet gebeld.

Ik wist zeker dat hij het tienermeisje dat hij lukraak in een vliegtuig had ontmoet, helemaal was vergeten. Ik was half in de verleiding om zijn telefoonnummer kwijt te raken en hem allemaal samen te vergeten. 'Ik vind dat je hem moet bellen,' stelde Carli voor.

We hadden het al een tijdje over hem, sinds ik hem in het vliegtuig ontmoette. Ze denkt dat ik geobsedeerd ben en de enige manier om over mijn obsessie heen te komen, is door hem te bellen. 'Je zult nooit weten of hij je herinnert of niet, tenzij je hem belt.' 'God, je bent soms zo vervelend,' gromde ik in de telefoon, 'weet je dat van jezelf?' "Alleen omdat ik geldige punten maak en jij verliest", lachte ze me in de telefoon toe.

"Kijk, bel hem. Ik ga naar buiten, mama wil boodschappen doen dus dat kan ik niet laten liggen. Ik bel je later wel, oké?" 'Ja, oké,' gromde ik, terwijl ik me op mijn bed rolde en Brian's kaart van mijn nachtkastje pakte. 'Bel hem,' zei ze nog een keer voordat ze bij me ophing, zonder me de kans te geven erover te discussiëren. Ik stopte mijn hoofd in mijn kussen en slaakte een gil.

Ik was zo zenuwachtig. Ik was de slechtste in het bellen van mensen en dit kon allemaal misgaan. Wat als hij me niet meer zou herinneren? Wat als hij alleen maar beleefd was en echt niet met me wilde praten? Wat zou ik zelfs zeggen? Al deze vragen schoten door mijn hoofd, waardoor ik me niet bewust was dat ik bezig was zijn nummer te bellen. Ik werd teruggebracht naar de realiteit toen ik het rinkelen door mijn telefoon hoorde.

'Hallo,' klonk een stem aan de andere kant van de lijn. Ik voelde mijn hart stoppen in mijn borst, alsof ik op dat moment zou omvallen. "Hallo." "Eh…" begon ik, mijn stem bleef in mijn keel steken. "Eh is dit Brian?" 'Ja,' antwoordde hij. Zijn stem drong door mijn hoofd en deed me beven, alsof we nog steeds naast elkaar in dat vliegtuig zaten.

"Wie is dit?" 'Dit is Clara.' Ik antwoordde, "vanuit het vliegtuig." Zijn huis was gigantisch, bijna als iets uit een sprookje. Ik voelde dat ik niet thuis hoorde op het terrein, laat staan ​​dat ik kwam lunchen. Ik was trouwens nog steeds in shock over dat deel.

Hoe kon deze prachtige man die in dit kasteelachtige huis woont, met mij lunchen? Er was niets speciaals aan mij. 'Clara,' riep zijn stem vanaf de trap. Ik verstijfde waar ik was, niet in staat mijn voeten nog een stap naar voren te zetten. "Je hebt het gehaald." 'Ja,' antwoordde ik, terwijl ik een beetje ronddraaide om naar zijn huis en eigendommen te kijken. "Ik kan niet geloven dat je hier woont, deze plek is geweldig." "Ja, het is best aardig," lachte hij.

"De binnenkant is nog leuker als je een kijkje wilt nemen?" 'Oké,' knikte ik terwijl ik naar de trap liep en zijn huis binnen. Hij loog niet. Het plafond was zo hoog mogelijk en alles leek perfect op de goede plek te zitten.

Ik had het gevoel dat als ik in de buurt van iets zou komen, ik het zou breken en nou ja, ik kon het me niet veroorloven om iets op deze plek te repareren. 'Dus je woont hier met je vrouw en kinderen,' vroeg ik hem nieuwsgierig, niet echt zeker waar de vraag vandaan kwam. 'Nee,' lachte hij, een lach met een diepe bovenlijf, die me dwong om zelf op een aanstekelijke manier een beetje te lachen. "Ik leef haar door mijn enige kinderloze zelf, afgezien van het incidentele personeel dat ik een dag vrij laat." 'Je hebt staf,' vroeg ik nieuwsgierig en trok mijn wenkbrauw op. "Klinkt rijk." 'Rijker dan je je kunt voorstellen,' lachte hij weer, terwijl hij me een glas aanreikte waarvan ik aannam dat het champagne was.

'Rijker dan je je ooit kunt voorstellen.' 'De lunch was fantastisch', zei ik weer terwijl ik naast hem op de bank ging zitten. "Ik kan niet eerlijk zeggen dat ik ooit zoiets geweldigs heb gegeten." 'Ja,' hij bewoog zijn armen uit elkaar en liet me hem allemaal zien. "Van daaruit wordt het alleen maar beter." Ik lachte als een duizelig schoolmeisje. Ik was in dit geweldige huis met deze geweldige man en at geweldig eten.

Als ik niet beter zou weten, zou ik dit leven wensen. Het leek me het perfecte leven voor mij of voor elk gelukkig meisje. 'Dus hoe kom je aan dit leven,' vroeg ik hem, terwijl ik nog een slok champagne nam. "Je stript." Hij fluisterde verleidelijk in mijn oor.

"Wat?" Vroeg ik hem, terwijl ik mijn hoofd achterover trok om hem in de ogen te kijken. 'Je wilt dit allemaal,' wees hij naar zijn huis. 'Je wilt mij, je wilt een rijke levensstijl, je wilt geld verdienen.

Je stript.' "Ernstig?" Ik vroeg hem. "Ernstig." Ik schoof mezelf iets van hem weg op de bank. Ik wist eerst niet zeker of hij een grapje maakte, maar toen ik zijn ogen naar me zag kijken, wist ik dat hij de waarheid sprak. 'Zou je me dit allemaal geven als ik me uitkleed?' Ik vroeg hem. 'Nee,' antwoordde hij, achterover leunend tegen de bank.

'Ik zal dit alles met je delen als je je uitkleedt.' "Juist," zei ik toegestaan, maar tegen niemand specifiek. Ik zat daar nog een paar minuten, wachtend tot hij zou lachen of me vertelde dat hij een grapje maakte, maar hij keek me zwijgend aan, nippend van zijn glas, wachtend tot ik hem mijn antwoord zou geven. Ik wist dat ik moest vertrekken, terug in de auto van mijn vader en naar huis moest. Dit is niet waar ik had moeten zijn, ik zou in de problemen kunnen komen omdat ik hier ben.

Ik stond op voor de bank en deed een paar stappen in de richting van de deur, maar iets hield me tegen. Een diep verlangen om meer te zijn dan ik was. Ik wilde rijk zijn en meer dan alleen een normaal alledaags meisje.

Ik wilde zijn tanden likken en de zijne zijn. Ik wilde van hem zijn. Ik draaide me langzaam om en keek hem aan. Hij glimlachte zachtjes naar me, bekeek me van mijn hoofd tot aan mijn voeten en dan weer omhoog.

Hij dronk me met zijn ogen in en ik werd dronken van zijn plezier. 'Wil je muziek of zoiets,' vroeg ik hem nieuwsgierig, aangezien ik nog nooit zoiets had gedaan. 'Wil je muziek', vroeg hij me in ruil. "Zeker", antwoordde ik.

Brian stond op van de bank en liep naar een zijmuur. Het kostte me een minuut om te beseffen dat het enorme heldere stuk glas met de gekke ontwerpen erop dat tegen de muur lag een stereo-installatie was. Het was toen dat ik dit leven meer dan wat dan ook wilde. Ik wilde dat deze stereo van mij was.

Brian zette wat langzame muziek op, luid genoeg om gehoord te worden, maar laag genoeg zodat we nog steeds met elkaar konden praten als dat nodig was. Hij liep toen terug naar de bank en ging zitten. Ik bekeek hem even, zijn perfecte haar, zijn perfecte gezicht, zijn perfecte tanden. Ik wilde dat elke centimeter van hem de mijne was en ik wilde dat elke centimeter van mij de zijne was.

Wat hij ook wilde, ik wilde het hem geven. Ik wachtte tot mijn geest het ritme van de muziek opviel, en begon toen langzaam mijn heupen heen en weer te zwaaien. Ik zag hoe hij zijn binnenkant van zijn dij door zijn spijkerbroek wreef, dit zette me aan, waardoor mijn heupen wat sneller gingen zwaaien. Ik strekte mijn handen naar beneden, schoof ze onder mijn hemd en werkte het langzaam van mijn lichaam af, gooide het naast me op de grond, de eerste rotzooi die ik in dit huis had gezien, maar ik wist dat het niet de laatste zou zijn. Met mijn handen omhoog wreef ik ze over mijn borsten door mijn beha, mijn tepels werden hard tegen de zachte katoenen stof.

Hij scheen hier net zo van te genieten als ik, terwijl hij zijn hand over zijn dijbeen trok en begon te wrijven over de lichte bult die in zijn broek groeide. 'Dat vind je leuk', vroeg ik hem plagend. "Oh ja," antwoordde hij met een glimlach.

Ik streek met mijn vingers langs mijn zij en raakte de zachtheid van mijn plat gebruinde buik aan, voordat ik mijn vingers in mijn korte broek legde en ze langzaam net boven mijn knieën naar beneden trok, zodat hij mijn slipje kon zien. Zijn ogen lichtten op en keek hoe ik mijn hand over mijn slipje wreef en wreef net boven waar mijn klitje zat. Het zachte katoen tegen mijn vingers zette me nog meer aan. 'Zo sexy,' fluisterde hij zo hard dat ik hem kon verstaan, terwijl hij langzaam zijn spijkerbroek open ritste en zijn hand naar binnen schoof.

Ik keek hem aandachtig aan terwijl ik nog een beetje over mijn slipje wreef. Zijn ogen verlieten mijn lichaam nooit toen hij zijn pik uit zijn broek trok en tegen zijn broek liet liggen. Ik was geen expert op het gebied van hanen, maar ik had het gevoel dat hij aan de grotere kant van de schaal zat. Hij nam zijn pik in zijn hand en begon hem langzaam te strelen.

Ik zag zijn hand op en neer bewegen over de lengte van zijn halfharde pik terwijl ik mijn korte broek naar mijn enkels duwde en er langzaam uit stapte. Ik bewoog mijn heupen nog een tijdje heen en weer op de muziek en plaagde hem alleen in mijn beha en slipje, hij leek hiervan te genieten terwijl zijn pik in zijn hand bleef groeien. Ik reikte achter me en maakte mijn beha los en liet hem naar voren vallen tegen mijn armen, zodat hij voor het eerst naar mijn cupborsten en mijn bijna pijnlijk harde tepels kon kijken. Ik wilde zo graag dat hij langs kwam en ze aanraakte, maar in plaats daarvan stak ik mijn hand uit en masseerde ze tussen mijn vingers.

Mijn vingers waren zacht tegen mijn huid terwijl ze rond mijn borsten dwaalden en hun weg naar mijn tepels baanden, lichtjes knellend en trekkend. Op dit punt kon ik zien dat zijn pik hard was en klopte in zijn handen. Ik stapte voor hem uit en duwde langzaam mijn slipje tot aan mijn enkels en zoals mijn korte broek voordat ik eruit stapte, liet ik me volledig naakt voor hem achter. Toen ik eenmaal naakt was, gleed ik mezelf langzaam op zijn schoot, zijn hand bewoog sneller op en neer over zijn pik, zijn ademhaling zwaar tegen mijn oor. Hij stak zijn hand niet uit en raakte me niet aan, en ik deed geen poging om hem aan te raken, ik zweefde gewoon over hem heen, mijn knieën aan beide kanten van zijn benen geplant.

Sneller en sneller streelde ze zijn pik terwijl ik mijn heupen heen en weer zwaaide boven hem. "Oh fuck Clara," kreunde hij luid. "Ik ga klaarkomen." Even later verstrakte zijn gezicht en stopte zijn ademhaling. Hij streelde zijn pik langzamer en harder terwijl zijn sperma uit het puntje van zijn pik spoot en tegen mijn buik en mijn blote schaamlippen belandde. Hij kwam zo vaak dat ik er bijna onder was en ik wilde meer.

Ik wilde zo veel meer….

Vergelijkbare verhalen