Slaapkamer capriolen

Waarin een bediende een minnares wordt, in beide betekenissen van het woord.…

🕑 26 minuten minuten Rechte seks verhalen

Hoofdstuk de eerste Waarin bedrijven floreren, gezinnen elkaar ontmoeten en een huwelijk wordt gearrangeerd, maar er zijn geen ongepastheden. Het was een groot huis, gelegen in een klein park, maar het kon er nooit uitzien als een huis van de adel. Het schreeuwde hardop naar iedereen die verstandig was, in dit jaar van onze Heer achttien vijftig, dat dit het huis was van een handelaar. Een zeer rijke handelaar, moet worden toegegeven, maar geen heer, of hij nu een titel heeft of niet. In de eetkamer zaten twee stellen aan het avondeten.

De meester van het huis, James Robinson, was een moleneigenaar, en een zeer succesvolle. Zijn gast, John Smith, was wat jonger, maar had de laatste tijd veel geld verdiend bij de nieuwe spoorwegen. Hun vrouwen waren eerbiedig aanwezig, en het eten werd geserveerd door een butler en een lakei, geholpen door twee dienstmeisjes, zodat de vier gasten elke gang tegelijkertijd werden geserveerd, wat de grootsheid van het huishouden van Robinson benadrukte.

De kinderen van de huwelijken, twee zonen en een dochter voor de Robinsons, en een zoon voor de Smiths, hoewel volwassenen zelf niet waren toegelaten tot dit feest, want er waren serieuze zaken aan de gang. Dit werd natuurlijk niet besproken tijdens de eettafel. De mannen bespraken algemene politieke kwesties en de dames bespraken huishoudelijke problemen. Na het eten trokken de mannen zich terug in de rookkamer met hun haven en sigaren. 'Je vraagt ​​je vast af waarom ik je hier vanavond heb gevraagd,' zei de gastheer, 'wel, ik zal het je vertellen.

Ik wil al mijn transportzaken bij jouw spoorlijn onderbrengen. Niet alleen het goederenvervoer dat momenteel beide op je spoor rijdt en het noordwesten, maar dat alles reist ook door de navigatie. " John Smith was stomverbaasd. Dit was een geweldige kans en hij begon zich al snel af te vragen wat de vangst was, ongetwijfeld de prijs.

James Robinson vervolgde: 'Ik heb natuurlijk een eerlijke prijs nodig, maar daar hoeven we nu geen ruzie over te maken. Ik weet zeker dat het vanzelf zal lukken naarmate de tijd verstrijkt. De vraag is: wil je het?' John was niet rijk geworden, maar dit aanbod was te mooi om over het hoofd te zien, dus antwoordde hij meteen: "In principe wel.

De duivel zal in de details zitten, maar als het is wat we allebei verlangen, dan weet ik zeker dat de details kan worden uitgewerkt. " "Goed", antwoordde zijn gastheer, "ik ben blij dat dat is afgesproken." De twee mannen dronken en rookten enkele ogenblikken vredig, terwijl ze allebei dachten aan het wederzijdse voordeel van de deal die ze zojuist hadden afgesproken. Toen sprak James weer: "Hoe gaat het met die zoon van jou?" 'Arthur? Het gaat inderdaad heel goed met hem en hij neemt zijn plaats in het bedrijf met veel succes in.' "Dus ik hoor het." John vond het gepast voor hem om de gelukzaligheid terug te geven: 'En je kinderen?' 'Drie kinderen kunnen een veel grotere zorg zijn dan één, om eerlijk te zijn. De oudste zoon is een chip van het oude blok, kan ik met genoegen zeggen, maar de jongste is nog vrij wild, maar hij zal er wel uit groeien.

Het is de dochter Angelica die me zorgen baart. ' Het licht drong in Johns gedachten op. Deze hele deal was omdat James op zoek was naar een geschikte echtgenoot voor zijn dochter, en de keuze was op zijn zoon gevallen. Dat was de reden voor de uitstekende deal die werd geboden, en de reden dat de tarieven niet voorop stonden, was dat na het huwelijk de deal 'in the family' zou zijn.

'Ik heb me ook zorgen gemaakt over de toekomst van mijn zoon', zei hij, waarmee hij de deal bezegelde. De mannen dronken hun sigaren op en voegden zich weer bij de dames om hen te informeren over het aanstaande huwelijk tussen twee mensen die elkaar slechts één keer hadden ontmoet. Het feit dat niemand de mogelijkheid had om de betrokken man en vrouw de mogelijkheid te geven, baarde niemand zorgen. Dit waren zaken en het jonge stel zou na de bruiloft ruim de tijd hebben om elkaar te leren kennen.

De ouders besloten dat Arthur en Angelica zouden trouwen op 1 mei 1851, op dezelfde dag als de opening van de Grote Tentoonstelling in het Crystal Palace. Hoofdstuk de tweede waarin een partij door de hulp van een vader op het huwelijk wordt voorbereid, en er zich enkele ongepastheden voordoen waarvan het vertellen niet geschikt is voor onschuldige oren. Arthur werd een paar dagen later naar de studeerkamer van zijn vader geroepen. Dit was ongebruikelijk, omdat hij op het werk gewoonlijk zaken met zijn vader besprak en gezinsaangelegenheden aan de eettafel werden besproken. De studeerkamer was echt een toevluchtsoord voor zijn vader, waar hij, noch zijn moeder gewoonlijk binnenkwamen.

'Zeg eens, mijn zoon, eerlijk,' vroeg zijn vader nogal aanmatigend, 'met welke van de dienstmeisjes heb je getuimeld?' Arthur schrok en keek zijn vader recht in de ogen. "Geen meneer." Zijn vader gromde, hoewel de zoon niet kon zeggen of het goedkeurend of boos was, of zelfs maar teleurgesteld. Toen vroeg de oude man: 'Molenmeisjes?' Opnieuw ontkende Arthur dergelijke activiteiten. Ten slotte vroeg John zijn zoon: 'Dorpsmeisjes?' Opnieuw kwam de ontkenning, waaraan zijn vader niet twijfelde. 'Dus', vroeg hij vriendelijker, 'ben je nog maagd?' De blik van de jongen sloeg af terwijl hij knikte.

'Nu dit huwelijk op handen is, moeten we daar iets aan doen. We kunnen je niet naar het huwelijksbed laten komen zonder te weten wat je moet doen. Morgen gaan we naar Manchester.' Arthur had zeer gemengde gevoelens over het bezoek toen ze, natuurlijk met de trein, naar Manchester reisden. Enerzijds wilde hij voor het eerst seks ervaren, anderzijds was hij bang dat zijn onwetendheid de vrouw hem uit zou lachen. De hansom-taxi bracht hen naar een verrassend slim deel van de stad en op weg naar een middelgroot vrijstaand huis zoals een succesvolle winkelier of handelaar misschien bezit.

Binnen was het ietwat extravagant gemeubileerd, en ze werden naar een grote kamer geleid met verschillende banken waarop vier vrouwen in verschillende staten van uitkleden sliepen. Arthur's penis sprong in de aandacht toen hij welgevormde benen bijna tot aan de knie bloot zag liggen. John sprak zachtjes met een oudere vrouw, die instemmend knikte en een van de schaars geklede vrouwen naar haar toe riep. De drie praatten even, en toen liep de jongere bewoner naar hem toe en pakte Arthur's hand om hem zachtjes de kamer uit te leiden zonder een woord te zeggen. Zwijgend gingen ze de trap op en door een deur een schaars ingerichte slaapkamer binnen.

De vrouw draaide zich om en sprak voor het eerst met Arthur. 'Wees niet bang, jongen. Dat eet ik niet.' Toen giechelde ze om een ​​grap die Arthur niet begreep. Tot Arthur's verbazing gooide ze de kleine kleding die ze droeg uit. Voor het eerst in zijn leven zag hij een naakte vrouw, maar ze leek niet in het minst verontrust door zijn aanwezigheid.

'Kom op,' zei ze, 'trek je uit. Ik heb niet de hele dag.' Hij kleedde zich uit, haastte zich langs de prostituee. Ze trok en duwde hem totdat hij op zijn rug op het bed lag, vingerde hem tot een erectie, klom op hem, neukte hem snel en had hem terug naar beneden in wat hem een ​​paar minuten leek. Arthur moest toen nog een half uur wachten tot zijn vader zich bij hem voegde. Op weg naar huis werd niets gezegd over het bezoek, noch over het doel ervan.

Hoofdstuk de derde waarin helaas onvoldoende advies wordt gegeven, en een huwelijk wordt voltrokken, en opnieuw worden geen onregelmatigheden beschreven. 'Angelique, lieverd, kom met me mee,' zei Anne, terwijl ze de zitkamer uitkwam en de hoofdtrap opging naar haar eigen kleine zitkamer. 'Ja, mamma,' zuchtte het meisje, in afwachting van nog meer vermaningen over haar houding tijdens de bruiloft van morgen. In de zitkamer keek Anne heel ernstig terwijl ze haar dochter toesprak.

'Morgen…' begon ze en toen stierf haar stem weg. 'Mamma,' antwoordde de aanstaande bruid, 'ik verzeker u dat mijn houding in de kerk een toonbeeld van serene kalmte zal zijn.' 'Het was niet in de kerk waar ik over wilde praten', zei haar moeder. "Wat bedoelt u?" 'Ik bedoel, ik wil erover praten na de bruiloft… als jij en je man alleen zijn.' 'Ik verwacht dat het leven in ons nieuwe huis ongeveer hetzelfde zal zijn als hier,' zei het meisje zelfgenoegzaam, 'ik zal tenslotte mijn eigen dienstmeisje, Martha, bij me hebben.' Haar moeder zag er erg bezorgd uit, maar alles wat ze kon zeggen was: 'Als je alleen bent met je nieuwe echtgenoot…' 'Ja, mama?' vroeg Angelica, zich totaal niet bewust van het onderwerp dat haar moeder te verlegen was om ter sprake te brengen. De oudere vrouw haalde diep adem en fluisterde toen heel zacht: 'Misschien wil hij… Hij wil… Je moet hem altijd laten doen wat hij wil.' Toen stond ze op en verliet bijna met een ruk de kamer, Angelica verbaasd achterlatend. Het meisje begreep niet waarom een ​​vrouw zich ooit zou bemoeien met de zakelijke zorgen van haar man, en ze kon niet denken dat hij zich in het huishouden zou interesseren.

In de kerk was alles perfect. De bruidegom was schitterend in een lange geklede jas en de bruid was in de nieuwste mode, wit zoals Hare Majesteit Koningin Victoria had geïntroduceerd voor modieuze bruiloften, bijna verzwaard met petticoats op petticoats onder de jurk, en een lange sjaal en een muts die bedekt was haar uitbundig gekapte haar. De bisschop voerde de ceremonie met stijl uit, zoals alleen goed was toen twee van zulke rijke families zich bij hen voegden, en er was een groot aantal gasten, van wie de bruid velen niet kende, aangezien dit een zakelijke bijeenkomst was, allereerst de laatste verzegeling van een belangrijke deal.

De maaltijd na de bruiloft werd op een sierlijke en plechtige manier gegeten, en nadat de mannen zich bij hun sigaren hadden teruggetrokken en gepraat, kwamen de vrouwen bijeen om Angelica en Anne te feliciteren met zo'n veelbelovende bruiloft. Een of twee vrouwen van minder belangrijke gasten maakten bing-opmerkingen die Angelica niet begreep, maar ze negeerde ze. Uiteindelijk kwamen de mannen terug om zich bij de dames te voegen en vertrok het gelukkige paar naar hun nieuwe huis en hun nieuwe leven. Hoofdstuk de vierde waarin de huwelijksnacht op een zeer betreurenswaardige manier plaatsvindt.

Terwijl ze Angelica hielp om zich voor te bereiden op haar huwelijksnacht, uitte Martha enige twijfels over de wijsheid van Angelica's kledingkeuze. 'Maar dit is mijn beste nieuwe nachthemd,' riep de bruid uit, 'het is perfect.' Martha protesteerde: 'Het heeft een hoge hals en knopen aan de achterkant. Je draagt ​​er drie petticoats onder. Denk je echt dat dit is wat je nieuwe echtgenoot verwacht of wil?' 'Hij verwacht en wil natuurlijk dat ik er op mijn best uitzie.' 'Maar hoe zit het met…' 'Martha, wees stil.

Op mijn huwelijksnacht zal ik dragen wat mijn moeder had gemaakt voor mijn beste nachtjapon, en daarmee is het afgelopen.' Later, nadat Martha zich in haar eigen zolderkamer had teruggetrokken en Angelica zich in bed had teruggetrokken, klopte Arthur op de deur en kwam de kamer binnen. Angelica was een beetje verbaasd toen hij naast haar in bed kwam; dat had ze niet verwacht. Toen was ze nog meer verbaasd toen hij op een zeer merkwaardige manier met de voorkant van haar nachthemd begon te rommelen. "Wat doe je?" zij vroeg. 'Ik probeer de knoppen te vinden,' antwoordde hij.

"Waarom wil je die vinden?" Arthur antwoordde niet, maar ging door met het behandelen van de voorkant van haar nachthemd op wat Angelica als een zeer onbeschofte manier beschouwde. Eindelijk werd ze boos op hem en snauwde: 'Oh, stop. Deze nachtjapon knoopt aan de achterkant.' Arthur's handen gingen toen lager en begonnen het materiaal over haar dijen naar boven te bewegen, maar na enkele minuten was hij bijna onlosmakelijk vastgebonden in de overvloed aan lagen die haar bescheidenheid bedekten. Na een paar minuten vroeg hij geërgerd: 'Waarom draag je al deze kleren tijdens je huwelijksnacht?' Angelica barstte onmiddellijk in tranen uit en snikte: "Dit is mijn beste nachthemd en ik wilde er op mijn best uitzien voor mijn huwelijksnacht. Het enige wat je kunt doen is grof en gemeen zijn.

'' Wie zei je dat je het moest dragen? 'Nog meer snikken en fluisterde:' Mijn moeder. Ze zei dat het alleen maar goed was om vanavond mijn beste voor jou te dragen. "Totaal geïrriteerd en gefrustreerd, maar erg onzeker hoe verder te gaan, besloot Arthur het moment op te geven en de volgende dag serieus met zijn vrouw te praten, dus stond hij op.

en keerde terug naar zijn eigen slaapkamer. Haar onwil om naakt te zijn, of bijna zo, bracht hem in de war. De vrouw in Manchester had zich snel en gewillig uitgekleed om hem de volledige vrijheid te geven om te kijken, aan te raken en te spelen. Nu wilde zijn vrouw hem niet toestaan raak haar zelfs buiten haar zeer uitgebreide nachtkleding aan.

Hoofdstuk de Vijfde waarin het gebrek aan voleinding wordt ontdekt, een bruid zoekt verder advies en hulp wordt geboden. Martha was verbaasd dat haar minnares de volgende ochtend om zeven uur alleen was. haar trouwdag, maar Arthur was onbetwistbaar opgestaan ​​uit zijn bed, gekleed en verbrak zijn vasten in de ochtendkamer. Toen Martha Angelica hielp uit haar nachtkleding en dagkleding, was er geen spoor van bloed in het bed of de nachtkleding, noch enig ander bewijs ce van seksueel congres dat heeft plaatsgevonden.

'En hoe gaat het vanmorgen, mevrouw?' zij vroeg. Angelica keek om en antwoordde toen: "Oh ja, mevrouw, dat ben ik nu niet?" 'Nou, dat zou het moeten zijn, maar ik vraag me af. Hoe was het gisteravond? Is je man op bezoek geweest?' "Ja, hij kwam een ​​paar minuten binnen en kwam zelfs bij mij in bed", zei de bruid, "maar hij was zo onbeleefd en probeerde me steeds aan te raken op… ondeugende plaatsen, dus ik hield hem natuurlijk tegen. " Martha was er eindelijk van overtuigd dat mevrouw Robinson er totaal niet in was geslaagd haar dochter voor te bereiden op een normale huwelijksnacht.

Met een zucht begon ze om deze fout te corrigeren. 'Heeft de meester je dan niet uitgekleed en op je geklommen?' zij vroeg. "Zeker niet!" antwoordde de verontwaardigde Angelica.

'Hoe denk je dan dat baby's worden gemaakt?' 'Baby's? Gemaakt? Baby's worden niet gemaakt; het zijn kleine mensen. Als twee mensen getrouwd zijn, komen er gewoon… kinderen aan, veronderstel ik.' 'Miss Angelica, er zijn een paar dingen die ik u moet vertellen. Hebt u ooit een man naakt gezien? Een van uw broers misschien?' Angelica bed en fluisterde: 'Ik zag John, mijn broer eens, met een dienstmaagd die voor hem knielde terwijl hij geen kleren aan had.' 'Heb je zijn pego gezien?' 'Wat? Ik begrijp het niet.' Martha zuchtte weer. 'In de rijbroek van een man heeft hij een staaf van ongeveer vijftien centimeter lang en een centimeter breed. Om een ​​baby te maken, steekt hij die in de buik van een vrouw en stuitert op en neer.

Dan kan ze negen maanden later een baby krijgen. Als een man dat niet heeft gedaan. dat ze een vrouw heeft aangedaan, kan ze geen baby krijgen. " 'Doe niet zo gek, Martha.

Hoe zou hij zoiets in een vrouw stoppen? Je kunt het nergens zeggen.' Martha tilde haar rok op en wees op de opening die bedoeld was voor gebruik door een echtgenoot. 'De staaf van de man is van vlees gemaakt en is zacht, behalve in bed als hij hard wordt. De eerste keer dat je hem hebt, doet hij pijn, maar daarna is hij lekker.' Angelica keek bezorgd. "Is dit allemaal waar?" vroeg ze streng.

'Ja juffrouw Angelica, en u zult pas mevrouw zijn als de meester u dit heeft aangedaan. Dat is wat hij gisteravond wilde. Hij zal je uitkleden, je bubbels aaien en de rest van je lichaam, en dan zal hij het in je stoppen. Pas daarna zult u werkelijk zijn vrouw zijn, 'informeerde de meid haar, terwijl ze verder ging:' Maak u geen zorgen, juffrouw Angelica, Martha zal u helpen.

'' O Martha, wilt u helpen? ', Smeekte Angelica,' ik wil zo graag. wees een goede echtgenote. "" Blijf maar hier, en ik zal je wat ontbijt brengen en dan kunnen we praten. "Hoofdstuk de zesde waarin wat hulp komt en twee partijen tevreden zijn, terwijl de derde nog over is Nadat ze Angelica's ontbijt van de kok had besteld, ging de meid naar de salon naar haar meester.

'Mag ik even spreken, meneer?' vroeg ze zo eerbiedig als ze kon. 'O, nou, wat is er?' Snauwde Arthur. 'Het gaat echt over mevrouw Robinson, meneer, uw schoonmoeder.' 'En haar?' 'Ik durf niet te zeggen, meneer, dat ze haar plicht niet heeft vervuld, zoals een moeder dat zou moeten doen, meneer. Ze heeft de minnares nooit iets uitgelegd, mijnheer, over het huwelijk en dergelijke. 'Martha stond met een beetje schroom tegenover haar werkgever en vroeg zich af of ze het juiste deed. Toen herinnerde ze zich de genoegens die ze in de stallen had gehad, en hoe Angstige Angelica was, en vastbesloten om door te gaan met haar plan. 'Ik weet dat de minnares vannacht geen goede echtgenote voor u was, maar het was niet haar schuld. Ik zou haar alles kunnen uitleggen, over mannen en vrouwen en… baby's, als je wilt. Dan weet ik zeker dat ze een goede gehoorzame vrouw wil zijn, meneer. Neemt u mij niet kwalijk, meneer. 'Arthur keek opnieuw naar deze eenvoudige vrouw die een permanente afkeurende blik op haar gezicht leek te hebben en vroeg:' Ik dacht dat u ongehuwd was? 'Martha verbleekte een beetje bij deze vraag, maar besloot om ga door uit loyaliteit aan haar meesteres. 'Ik ben ongehuwd, meneer. Maar dat betekent niet dat ik niets over dingen heb geleerd. Mijn moeder heeft me er alles over verteld voordat ik in het grote huis in dienst ging. 'Ze zweeg even en verzamelde al haar moed.' En daar kreeg ik alle dingen te zien die ze me had geleerd. 'Arthur dacht hierover na. hij wist dat bedienden, vooral jonge meisjes, soms 'misbruikt' werden, en Angelica had verschillende oudere broers die dat misschien hadden gedaan met betrekking tot deze dienstmaagd. Hij deed zijn gezag over dit nieuwe lid van zijn gloednieuwe huishouden gelden door te bevelen: 'Vertel me duidelijk, meisje, wat je weet.' 'Ik weet dat een man zijn pego gebruikt,' zij bedriegt het woord tegen de meester, 'in een meisje en het geeft hem plezier. Als het Gods wil is, krijgt ze negen maanden later een baby, maar God zal het niet heel vaak doen, anders zouden er elke dag honderden baby's geboren worden. ”Arthur voelde zijn eigen lid opstaan ​​toen deze vrouw dingen zei die geen enkele vrouw zou moeten doen. ooit gezegd, behalve tegen haar eigen dochter. 'Geen wonder', dacht hij, 'mevr. Robinson kon zichzelf niet vernederen om ze tegen haar dochter te zeggen. "Zijn denken werd op dit punt ingehaald door zijn penis en hij hoorde zichzelf vragen:" En waar legt een man het? "Martha was ook niet immuun voor het effect van dit gesprek., en ze verraste hen allebei in haar rokken aan de voorkant, wees naar haar luxueuze struik en zei: "Daarbinnen meneer." Toen liet ze haar rokken vallen en verborg haar gezicht in haar handen. Arthur was nu op volle kracht gromde alleen maar zijn erkenning van de juistheid van deze informatie. Het was tenslotte pas de tweede keer in zijn leven dat hij de naaktheid van een vrouw had gezien. Na een lange stilte besefte Martha dat zijn meester waarschijnlijk bijna net zo onervaren was als zijn meesteres, en had ook hulp nodig. Ze vatte haar moed een beetje verder en ging dichter naar hem toe. Ze stak zijn hand uit en greep de voorkant van zijn broek stevig vast en zei heel zacht: 'Ik zou het u kunnen laten zien, meneer, als u dat wilt.' '' Hier? 'Vroeg hij, terwijl hij de ochtendkamer rondkeek. Hij hield nog steeds zijn pen vast is ze hem naar de bank geleid, erop neergezakt en met haar andere hand haar rokken weer hoog opgetild. Toen knoopte ze de flap van zijn broek los en leidde de keiharde pego die ze blootlegde diep in haar natte warmte. Arthur's opwinding duurde niet lang. Drie stoten en hij liet een overvloedige straal sperma in de bediende stromen. 'Daar, meneer. Was dat niet goed?' Natuurlijk werd Arthur onmiddellijk overmand door schuldgevoelens, maar de meer ervaren meid kalmeerde hem door zijn penis in haar mond te nemen en hem schoon te maken. 'Het zal ons geheim zijn, meester, dat beloof ik,' zei ze, en ze nam de leiding over de situatie voordat Arthur in paniek kon raken en haar misschien het huis uit zou bevelen. Ze stopte zijn verschrompelde lid weg en knoopte zijn broek dicht. 'Kom over een uur naar de kamer van de meesteres, meneer, in uw nachthemd,' adviseerde Martha, 'ik zal haar voor u klaar hebben staan, dat garandeer ik u. U zult met haar bubbels spelen en haar kut binnengaan voordat deze dag voorbij is.' Toen ze de kamer verliet, waren haar afscheidswoorden: "En je pego zal tegen die tijd hersteld zijn." Hoofdstuk de zevende waarin eer wordt aangeboden en het aanbod wordt gehonoreerd, nog steeds met een beetje hulp. Angelica zat rechtop in bed toen Martha terugkwam met haar ontbijt. Terwijl ze begon te eten, zat Martha naast het bed en wachtte geduldig. "Wel, wat moet ik doen?" vroeg de pasgetrouwde maagd terwijl ze at. 'Juffrouw Angelica, u moet uw man zijn pego in uw cunny laten stoppen. Dat zal de eerste keer pijn doen, maar later zal het voor u beiden heel plezierig zijn.' 'Ik wil een goede vrouw zijn, maar ik ben bang, Martha. Moet ik dit echt doen?' 'Ja, dat moet. Bovendien moet u het vanmorgen doen, juffrouw. Als je dat niet doet, kan je man je teruggeven aan je vader. 'Angelica schrok bij de gedachte aan zo'n schandelijke uitkomst. Martha was vastbesloten de risico's te benadrukken:' En hij kan je slaan voordat hij je terugstuurt. '' Klop "vroeg Angelica ongelovig." Ja, "verklaarde Martha," een man heeft het recht om zijn vrouw te straffen. Sommigen gebruiken een stok, anderen een pantoffel en sommigen slechts een hand, maar de meeste mannen zullen een dwalende vrouw kastijden. 'Ze zweeg even om dit te laten bezinken.' huwelijkse rechten? 'Angelica was nu bijna in tranen, de helft van haar ontbijt was vergeten.' Wat moet ik in detail doen? 'vroeg ze.' Draag alleen je dienst, en als je man naar je kamer komt, lig je op bed en laat je hij doet wat hij wil. Hij zal de shift tot aan je middel trekken en zijn pego in je steken. Dat zal je plicht voor vandaag vervullen, 'adviseerde de meid.' Kun je blijven en me helpen? 'Smeekte de kandidaat van ontmaagding. 'Wat nu?' vroeg ze. 'Nu wachten we tot je man je bezoekt.' Martha was een beetje verontrust toen ze zag dat Arthur geen idee had van zachtaardig of speels met zijn nieuwe bruid, hij had blijkbaar niet veel waarde gehecht. Terwijl hij zijn vrouw op het bed duwde, haar shift optilde en op haar viel, stak hij al zijn pego in haar struik in een vergeefse poging om de ingang te vinden. Na enkele pogingen, allemaal ver van het merkteken, en toen ze zag dat de bruid zelf niet wist wat ze moest doen, snelde Martha naar voren en leidde hem naar de vagina van zijn vrouw. Hij duwde haar brutaal naar binnen en veroorzaakte dat ze gilde van de pijn terwijl hij haar maagd doorboorde zonder haar troost in het oog te houden. Gelukkig nam Angelica aan dat dit de gebruikelijke groep bruiden was, zoals Martha eerder had beschreven. Arthur begon in en uit te stoten, maar Angelica had duidelijk veel pijn, dus Martha nam opnieuw de taak op zich om in te grijpen en Arthur weg te trekken. 'U zult haar alleen maar erger pijn doen, meneer, als u zo doorgaat,' legde ze uit, 'dan zal ze altijd bang voor u zijn en zult u helemaal geen plezier meer van haar hebben.' Toen voegde ze eraan toe: 'Kleed je jezelf nu aan, dan zet ik haar neer en kom ik straks naar je toe', knipoogend naar hem. Een paar minuten later zat Angelica in haar bed te snikken van de pijn die ze nog steeds voelde in haar geslachtsdelen, terwijl Martha druk bezig was Arthur te verlossen van elk ongemak veroorzaakt doordat hij de seksuele handeling met zijn bruid niet had volbracht. 'Maakt u zich geen zorgen, meneer. Ze komt binnen een paar dagen weer goed en ze zal geen pijn meer hebben. Ze zal klaar en gewillig zijn, dat beloof ik u.' "Wanneer zal dat zijn?" vroeg Arthur, terwijl hij zijn stoten even stopte. 'O, misschien een week, meneer, maar tot die tijd zal ik voor u zorgen, meneer. U zult niet te kort komen terwijl ze herstellende is,' antwoordde de klagende meid, eraan toevoegend, 'of een ander tijdstip, meneer.' Hoofdstuk de Achtste waarin plezier wordt beleefd door twee partijen, maar de behulpzame derde wordt schandalig genegeerd. En zo verstreek er een week, waarin Arthur het herstel van Angelica's gevoelige geslachtsdelen respecteerde en elke avond en de meeste ochtenden in zijn gewillige Martha voorzag. Hij besefte het niet, maar in deze tijd voltooide de meid zijn opleiding in de geneugten van seks, zowel voor de vrouw als voor de man. Tegen het einde van de week bracht hij haar bijna elke keer dat ze seks hadden tot een orgasme, hoewel liefde voor hem geen rol speelde. Martha, van haar kant, hoopte dat Angelica met het verstrijken van de tijd meer een traditionele vrouw uit de hogere klasse zou worden, waardoor haar man slechts af en toe in bed zou komen, en dat zij, Martha, zou voorzien in het gebrek aan seksuele opwinding in zijn leven. Wat betreft haar zwangerschap, dat was een probleem waar ze zich zorgen over zou maken als het zou gebeuren, maar ze gebruikte ijverig de spons en de azijn. Op de achtste avond na de bruiloft presenteerde Arthur zich opnieuw in zijn nachthemd aan Angelica's bed. Hij had veel meer vertrouwen in zijn beheersing van zijn huishouden en wist precies wat hij wilde en hoe hij dat kon krijgen. 'Angelica, mijn liefste, sta alsjeblieft op uit je bed,' beval hij. Zijn vrouw deed dat, nerveus maar vastbesloten om haar man te gehoorzamen en haar echtelijke plichten op een bevredigende manier uit te voeren. Ze raakte bijna haar vastberadenheid kwijt toen zijn volgende opdracht was dat ze haar nachthemd en al het andere dat ze droeg, zou verwijderen. Ze kon zich niet herinneren wanneer iemand haar voor het laatst naakt had gezien, al was het maar. Haar besluit aarzelde echter maar even en ze wenkte Martha om haar te helpen. Al snel stond ze recht en lang op, naakt voor haar man, terwijl Martha zich terugtrok in een van de donkere hoeken van de kamer. Arthur trok zijn eigen nachthemd uit en ze zag haar man voor het eerst naakt. Zijn pego leek groter dan ze zich herinnerde, maar ze wist ook dat het niet te groot was om bij haar binnen te komen, en ze had het een keer volledig in haar ervaren. Hoewel ze het geen van beiden wisten, had ze het ook haar dienstmaagd zien binnenkomen, tot het duidelijke genoegen van beiden. Nu hoopte ze dat het haar beurt was voor wat van dat plezier. Hij stak zijn hand uit en streelde de borst van zijn vrouw voor het eerst, en merkte op dat toen hij de tepel aanraakte, deze omhoog ging alsof hij zijn vingers wilde raken. Hij realiseerde zich ook dat de borst die hij nu aan het cuppen was veel steviger en veerkrachtiger was dan die van de meid waarmee hij de afgelopen week vertrouwd was geraakt. Terwijl hij de tweede borst tot een kom vormde, bewoog hij Angelica voorzichtig naar achteren totdat de achterkant van haar knieën het bed raakten en ze plotseling op de matras zakte, eerst zittend en dan achterover. Arthur bracht haar knieën naar haar borst en duwde zijn pego voorzichtig in de wachtende opening. Angelica verstijfde en ontspande zich toen opzettelijk om haar man toe te laten. Een hand verliet haar borst en bewoog zich tussen hun lichamen en Arthur raakte haar aan op een plek waarvan ze het bestaan ​​niet wist, en plotseling voelde haar hele lichaam een ​​sensatie. Terwijl hij die gevoelige plek nog steeds aanraakte, bewoog Arthur zich zachtjes in en uit zijn vrouw, en plotseling klemde ze haar interne spieren op elkaar en trilden haar heupen. Dit veroorzaakte zijn eigen orgasme en voor het eerst stroomde zijn leven scheppende zaad in de vagina van zijn vrouw. Ondertussen, in de hoek, en zo stil als ze kon, was Martha zichzelf aan het plezieren, want ze was boven het uithoudingsvermogen opgewonden door deze twee mooie jonge mensen die voor het eerst de geneugten van een wederzijds orgasme ontdekten. Nadat het jonge stel een paar ogenblikken in slaap was gevallen in postcoïtale gelukzaligheid, kroop Martha de kamer uit, ging naar haar zolder en gebruikte een uur lang haar handen op haar eigen lichaam. Hoofdstuk de Negende Waarin het behulpzame derde weer nuttig is, en een bevredigende modus vivendi tot stand komt. En zo vestigde het huwelijksleven van Arthur en Angelica zich op een spannender niveau dan de meeste huwelijken uit de hogere klasse uit die tijd. Arthur presenteerde zich bijna elke avond aan het bed van zijn vrouw, en gewoonlijk wachtte ze hem op met de vreugdevolle hoop op meer van de extase die ze zo vaak had meegemaakt. Drie weken na de bruiloft vond hij haar deur voor hem op slot. Op zoek naar antwoorden van Martha over dit onverwachte probleem, leerde Arthur voor het eerst in zijn leven de feiten van de cursussen van een dame. Zijn ergernis werd enigszins verzacht door Martha's verzekering dat haar cyclus en die van Angelica niet synchroon liepen. Daarna was het volgende probleem een ​​ernstige verslechtering van Angelica's gezondheid een paar weken later. Arthur belde de huisarts toen hij ontdekte dat zijn vrouw zich elke ochtend erg ziek voelde en bepaalde voedingsmiddelen niet kon eten. Deze keer was het de goede dokter, in plaats van Martha, die de jonge echtgenoot de symptomen van zwangerschap uitlegde. Zowel de dokter als Martha raadden Arthur af de jonge vrouw tijdens haar zwangerschap te belasten met seksuele eisen. Gelukkig voor zijn troost, stond Martha zichzelf stilletjes toe de belangrijkste verschaffer van seksuele geneugten aan de echtgenoot van haar minnares te worden. Nadat de uitstekende zoon van het jonge paar was geboren, bleef Martha haar minnares bijstaan ​​als een understudy in de slaapkamer. Aangezien Angelica's seksuele opvoeding vrijwel geheel onder de bevoegdheid van haar dienstmeisje viel, begreep ze dat dit een heel normale gang van zaken was. Misschien per ongeluk had Martha nagelaten haar minnares te informeren over het gebruik van een spons en azijn als een belangrijk hulpmiddel bij het seksuele congres, en daarom had de jonge minnares in de eerste acht jaar van haar huwelijk een reeks van zeven zwangerschappen. En zo werd Martha, het dienstmeisje van de dame, de facto het hoofd van het huishouden door haar eigen educatieve inspanningen. Charmbrights. De auteur heeft morele rechten doen gelden onder de secties 77 en 78 van de Designs and Patents Act 198 Dit is een fictief werk. Elke gelijkenis tussen een van de hierin afgebeelde personages en een echte persoon, levend of dood, is volledig een kwestie van de natuur die kunst imiteert.

Vergelijkbare verhalen