George, Isolde, (enz.) Hoofdstuk VIII.

George vecht tegen zijn emoties en Isolde neemt Terry mee naar bed.…

🕑 23 minuten minuten romans verhalen

Hoofdstuk VIII Zondagmorgen, nadat ze allemaal koffie hadden gedronken, gingen Terry en George met de kano erop uit om te gaan vissen, en Isolde dwaalde rond in het huis, op verkenning. Ze vond de uitschuifbare zoldertrap in de tweede slaapkamer boven en ging naar de zolder, gewoon om te zien wat daar was. Ze vond verschillende opgerolde tapijten en nam aan dat ze tot de winter in de opslag lagen.

Er was een oude Electrolux tankstofzuiger, en ze sleepte hem, en zijn hulpstukken, naar het hoofdgebouw. Misschien stofzuig ik deze plek later wel, dacht ze. Eerst ga ik de bedden opmaken. Ze ging terug naar boven en haalde drie sets lakens en kussenslopen uit de linnenkast.

Ze maakte eerst haar bed op en droeg de rest van de lakens naar George's slaapkamer om zijn bed op te maken. Hij had zijn overhemd en sokken van gisteren op een stapel op de grond laten liggen, en ze raapte ze op en gooide ze de gang in. In sommige opzichten, dacht ze, is hij zo'n slons.

Ze herinnerde zich een gesprek dat ze als klein meisje had gehoord. Haar moeder en de buurvrouw waren in de keuken aan het kletsen bij de koffie, en de buurvrouw klaagde over haar man. "Ik ben de hele dag bezig met het ophalen van de kinderen en probeer het huis schoon te houden, zodat hij thuis kan komen in een ordelijke netheid. En het eerste wat hij doet als hij de deur raakt, is beginnen met verharen.

Hij vertrekt zijn jas en schopt zijn schoenen uit, en laat zijn kleren gewoon vallen waar hij ook is, en tegen de tijd dat hij naar zijn T-shirt en broek gaat, lijkt het alsof er een tornado is doorgebroken." 'Nou, lieverd, jij hebt hem uitgekozen,' had haar moeder geantwoord. Isolde hoorde haar moeder dat zeggen alsof ze precies op dat moment bij haar in de kamer was. 'Ja, ik denk dat ik dat deed,' zei ze hardop.

Nadat ze George's bed had opgemaakt, nam ze de lakens voor Terry's bed naar beneden, terwijl ze George's vuile was voor zich uit schopte. Ze zei tegen zichzelf: 'Ik vraag me af of hier een wasmachine en droger zijn, of dat we een wasserette moeten gebruiken?' Toen ze beneden kwam, legde ze Terry's lakens op de keukentafel, pakte George's kleren op en ging in het midden van de kamer staan ​​kijken naar een deur waarachter misschien wasapparatuur zou staan. Er was een deur aan de andere muur waarvan ze eerder had aangenomen dat het gewoon een kast onder de trap was. Ze liep ernaartoe en deed hem voorzichtig open, alsof de kast iets van Fibber en Molly zou kunnen zijn, en als ze hem te snel opendeed, zou ze overspoeld worden en op haar neerstorten. Binnen vond ze een gestapelde was-droogcombinatie, een strijkplank en een strijkijzer.

Bovenop de wasmachine lag een fles vloeibaar wasmiddel en een fles bleekmiddel. Op de vloer naast de opgevouwen strijkplank stond een geopende doos wasverzachterlakens voor de droger. HA! Ze dacht bij zichzelf en stopte George's vuil in de wasmachine. Ze liet het deksel openstaan, zodat er meer in kon om een ​​volle lading te vullen. Ze pakte Terry's lakens van de tafel en ging naar de gang naar zijn slaapkamer.

De deur was gesloten en ze aarzelde even voordat ze hem opendeed. Ze had een beetje het gevoel dat ze een intieme privéruimte binnendrong waar ze niets te zoeken had. Dat is dom, hield ze zichzelf voor. Ik ben tenslotte van plan om met hem naar bed te gaan.

Toen ze naar binnen ging, was ze verrast om zijn kleren van de vorige dag netjes opgevouwen op de stoel te zien liggen. Nou, wat dat betreft zijn ze niet hetzelfde, dacht ze, en ze voelde zich meteen schuldig. Ze had hun allebei beloofd dat ze geen vergelijkingen zou maken, maar het was zo moeilijk om dat niet te doen. Ze legde de lakens op het bureau en pakte het hemd dat hij gisteren had gedragen.

Ze hield het met beide handen voor haar gezicht en ademde diep in. Het rook nog steeds naar hem en ze stelde zich voor hoe het zou zijn om hem naast haar in bed te hebben. Ze hield het shirt nog steeds met haar linkerhand vast en met haar rechterhand raakte ze zachtjes haar tepel aan. Het was moeilijk, en haar aanraking stuurde een kleine schokgolf door haar heen, die begon bij haar nek en eindigde in het midden van haar kruis.

Ze voelde dat ze vochtig werd, liep naar het bed en ging op haar rug liggen. Ze hield het shirt nog steeds vast en verkende zichzelf met haar vrije hand. Ze werd natter en natter, en maakte haar tailleband los en schoof haar spijkerbroek en slipje naar beneden om haar enkels.

Ze spreidde haar benen en liet haar hand zachtjes langs haar binnenkant van haar dij glijden. Toen ze bij haar kruis kwam, pauzeerde ze even en liet haar hand op haar buitenste lippen rusten. Toen opende ze haar hand plat en streelde lichtjes het haar op haar heuveltje. Haar ademhaling werd steeds onregelmatiger, terwijl ze zichzelf steeds hoger bracht.

Ze legde haar hand terug op haar kruis en schoof haar vinger tussen haar schaamlippen, waar ze erg nat was, en bewoog die voorzichtig naar haar clitoris. Het bonsde en was hard, en ze liet haar vinger op en neer gaan, langs de schacht linksboven. Ze kreunde zoals ze deed. Ze bewoog steeds sneller met haar hand en al snel voelde ze het bekende samentrekken van haar buik. Haar hele wezen leek gecentreerd op haar vagina, en ze wenste dat hij hier was om erin te zijn.

Ze stak een vinger van haar linkerhand naar binnen. Dat, gecombineerd met de voortdurende stimulatie van haar clitoris, stuurde haar plotseling over de rand. "Oh ja, oh ja, oké, oh ja," kreunde ze terwijl de golven van haar orgasme over en door haar heen spoelden. Ze lag daar hijgend, met haar ogen dicht, en drukte haar hand over de opening naar haar vagina. 'O god, Terry,' zei ze zacht.

Na een tijdje ging ze langzaam rechtop zitten en deed haar kleren weer bij elkaar. Ze pakte Terry's was op en nam die mee naar de keuken om met die van George mee te gaan. Ze ging naar boven en maakte haar vuil van de vorige dag, en nam ze mee naar de wasmachine, terwijl ze die van Terry opraapte. Ze mat een dop afwasmiddel af en startte de wasmachine. Het leek erg luid, dus sloot ze de deur voordat ze terugging naar de slaapkamer om Terry's bed op te maken.

Toen ze klaar was met het opmaken van de bedden, was de wasmachine nog aan het draaien, dus ging ze naar buiten en liep het hele huis rond om zich te oriënteren. Ze ontdekte dat de rododendron enkele vuilnisbakken verstopte en dat er een kelderingang was. Ze was verrast dat de plaats een kelder had, zo dicht bij het water. Toen ze de toegangsdeuren opendeed, zag ze dat het geen echte kelder was; het was gewoon een extra grote kruipruimte om plaats te maken voor een oven en een warmwaterboiler. Binnen, links van de deur naar de kruipruimte, zag ze een stroomonderbrekerpaneel.

Nou, dacht ze bij zichzelf, het is goed om te weten waar dat is, voor het geval ik een lont doorbrand met de stofzuiger. Ze sloot de kelderdeur en ging het huis weer in. Even later kwam ze weer naar buiten en ging op de veranda zitten met een kop koffie en een roman van Anne Tyler die ze een paar dagen geleden in de Goodwill-winkel had gekocht. Het was The Clockwinder. Een vriendin van haar had het haar verteld, maar ze had het nog nooit gelezen.

Ze had verschillende anderen gelezen van mevr. Tyler's romans, en genoten van de eigenzinnige karakters. Ze glimlachte bij zichzelf toen ze zich de woordenwisseling herinnerde tussen de dove oude man en zijn kleindochter in de trein, aan het begin van Zoeken naar Caleb.

Ze was een snelle lezer en had verschillende hoofdstukken door voordat ze zich de wasmachine herinnerde. Ze keek naar het paginanummer en onthield het voordat ze het boek dichtsloeg en de was in de droger deed. Ze gebruikte nooit bladwijzers; ze zei dat ze gewoon iets anders te verliezen waren, en het was gemakkelijker om het paginanummer te onthouden, vooral omdat George geneigd was om willekeurig elk boek dat ze had laten liggen op te pakken en open te slaan, en begon te lezen. Ze was er zeker van dat als er een bladwijzer in zat, hij die zou weggooien. O, hij zou waarschijnlijk proberen het terug te plaatsen als hij het merkte, maar de kans was klein dat hij het op dezelfde plaats terug zou zetten.

Ze vroeg zich af of Terry ooit voor zijn plezier las, en wat voor soort boeken. Hij leek zo slim dat ze dacht dat hij misschien een van die mensen was die alleen non-fictie las. Ik zal het hem vragen als ze vanmiddag terugkomen, dacht ze. Hij is zo ongelooflijk knap.

Ik wed dat de meisjes gewoon over hem heen krioelden toen hij op de universiteit zat. Ik zou graag willen. Ze dacht aan de gesprekken van gisteravond.

Dat was behoorlijk zwaar, dacht ze, en toen vroeg ik me af of George echt zo kalm en accepterend zal kunnen zijn als ik echt met Terry naar bed ga? Ik denk dat ik het vanavond op de proef ga stellen. We kunnen net zo goed uitzoeken of dit ding gaat werken, voordat we met Bob praten over het huren van deze plek en samen huis spelen. Ik ben benieuwd wat zijn reactie daarop zal zijn? Misschien moet ik hem gewoon vertellen dat George en ik hebben besloten dat ik voor een tijdje een eigen plek nodig heb. Maar als verhuurder krijgt hij wel een sleutel en toegangsrecht.

Hij komt waarschijnlijk langs terwijl ik aan het werk ben om ervoor te zorgen dat ik de boel niet vervuil. Het zal wel duidelijk zijn dat ik hier niet alleen woon, dat is zeker. Het heeft geen zin om het te verbergen. We kunnen net zo goed toegeven, in ieder geval tegen hem, dat we een trio zijn. Goh, ik vraag me af als we ons zouden verstoppen, zouden we dan een holbewoner zijn? Kun je dat zelfs zeggen? Als je een woordspeling maakt in twee verschillende talen, is dat dan niet een soort gemengde metafoor of zo? Het voelt als het overtreden van een regel.

Misschien is het een regel, zoals het splitsen van infinitieven, die gemaakt is om gebroken te worden. Om moedig een holbewoner binnen te gaan, dacht ze, en giechelde in zichzelf. Plots voelde ze de eerste regel van een limerick opkomen: een nudist en holbewoner hield zichzelf aan het zicht onttrokken. Nee, dat scant niet, er zijn meer lettergrepen nodig, dacht ze.

Hield zichzelf grotendeels uit het zicht Misschien zou het een meisje moeten zijn, nudist, een feminudist STOP DAT! dacht ze, en blijf bij de zaak., waar was ik? Oh ja Een meisje nudist en troglodiet Hield zichzelf grotendeels aan het zicht onttrokken. Maar toen ze geroeid gesleept (of toed) liet zien - nee, dat gaat niet werken. Maar toen ze naar buiten kwam, iets wat een varken snuit, nee dat is ook niet goed. AHA! Een nudist en holbewoner van een meisje hield zichzelf grotendeels aan het zicht onttrokken. Want als ze naar de stad ging, zouden alle mensen hun wenkbrauwen fronsen.

Um - - Troglodietenangst, zicht nee dat heb ik al gebruikt -, bocht of bijt, hoogte, vaardigheid, rechts, slaan, erudiet - OH, natuurlijk! licht! Op haar lichaam blootgesteld aan het licht. Ze giechelde bij de gedachte en kreeg toen plotseling een besef. De limerick was niet in één keer naar haar toegekomen! Dat was gisteren een toevalstreffer! Ze was dolgelukkig en dacht bij zichzelf: Pak DAT, Poeh Beer! Op dat moment hoorde ze George en Terry aan de rand van het water schreeuwen.

"Nee, klootzak! Dat is de dag dat hij STERF, niet zijn VERJAARDAG!" Terry schreeuwde. "Nou, ik denk dat je STENEN FREAKING FREAKING FOUT." schreeuwde George terug. Toen voegde hij eraan toe: 'Ik ga het aan Isolde vragen.' 'Wat vindt ze ervan?' vroeg Terry. "Ze is geen muzikant." 'Nee,' antwoordde George, 'maar ze is een wandelende verdomde encyclopedie.' Oh, jeetje, dacht ze. Ze vechten, en ik word naar het midden gesleept.

Mannen zijn zo'n gedoe. Ik hou van ze, maar het zijn soms zulke baby's. 'Oké, jullie twee,' riep ze.

'Ga zitten en laten we het probleem horen.' 'Klootzak hier, zegt dat 17 juli John Coltrane's verjaardag is, en ik zeg dat hij vol met SHIT zit!' riep Terry. je mond,' riep Isolde terug terwijl ze de trap afdaalde. Toen ze beneden was, zei ze op een serieus rustige toon: 'Dit is een openbaar strand en ik kon jullie twee horen vanuit het huis. Ik denk niet dat we de aandacht op onszelf willen vestigen.

Er zal waarschijnlijk genoeg gepraat worden als ze erachter komen wat onze woonsituatie is. En nu we het toch over dat onderwerp hebben, ik denk dat ik jullie allebei moet vertellen dat ik de baas ben over met wie ik naar bed ga, als er iemand is, en wanneer. Is dat begrepen?' 'Natuurlijk,' antwoordden ze in koor.

'Daar hebben we het over gehad terwijl we aan het vissen waren,' voegde George eraan toe. 'Ja. En besloten dat we geen van beiden het recht hadden om voor jou te kiezen,' zei Terry, 'ook al zouden we dat misschien wel willen.' 'Goed.

Dat is dan geregeld,' zei Isolde. 'Waar maakten jullie je in godsnaam zo druk over?' 'Nou,' we speelden een muzikant.' George legde uit. "We houden er allebei niet van om met die verdomde bloedwormen om te gaan die op onze vingers glimmen terwijl we de haak lokken, dus we zeiden dat we elkaar om de beurt muzikale vragen zouden stellen.

De eerste persoon die een fout antwoord kreeg, moest de haak de de volgende keer." "Oh God! Jullie zijn echt kinderen!" riep Isolde uit. 'Dus ga verder. Wat was de vraag?' 'Ik vroeg Terry wat de betekenis was van 17 juli, koning, het is de verjaardag van John Coltrane, en deze BOZO houdt vol dat het de dag is dat hij stierf.' 'Nou, George, ik haat het om je zeepbel te laten barsten, maar ik ben bang dat het jouw beurt is om de haak te slaan.' zei Isolde. "Hete verdomme!" riep Terry uit, grinnikend naar George.

Hij wendde zich tot Isolde en vertelde haar: "We waren klaar met vissen, we vingen een hele bende croakers en waren op de terugweg om het spel te spelen om te beslissen wie ze zou moeten schoonmaken." 'Nou, dat is een veel groter en vuiler karwei dan alleen maar een klein haakje lokken, dus ik zal helpen met schoonmaken,' zei Isolde. 'Bovendien is het eerlijk tegenover George dat ik vanmiddag wat tijd alleen met hem doorbreng, aangezien je de hele nacht bij me blijft.' Ze realiseerde zich plotseling dat de polyandrie-business veel meer tijd zou kosten met jongleren en diplomatie dan ze gisteravond had gedacht, toen ze het ter sprake bracht. George en Terry gingen terug om de kano en hun uitrusting te halen, en Isolde ging de trap weer op naar het huis.

Terry zei: "Ik zal de kano dragen; het is gemakkelijker voor één persoon om ermee om te gaan door de trap op te gaan, en ik ben gewend om hem boven mijn hoofd te balanceren. Als je de vis, de peddels en het uitrustingsstuk kunt brengen, we kunnen dit in één reis doen." 'Oké,' zei George, en hij pakte de hengels en het aasblik in één hand. Hij stopte de peddels onder zijn arm en pakte de emmer met vis in de andere hand. Terwijl hij langzaam de trap opliep, dacht hij bij zichzelf, dus zo gaat het.

Hij laat mij het vuile werk doen, terwijl hij aan het opruimen is zodat hij mijn kan neuken en dan stopte hij zichzelf met mijn wat? hij dacht. Ze is niet mijn ding. Ze is een persoon. Mensen bezitten geen mensen. Dus waarom voelt het alsof er iets van me wordt gestolen? En, om eerlijk te zijn, als Terry er niet was, zouden we vanavond seks hebben gehad? Waarschijnlijk niet.

We lazen of keken gewoon naar de idiot tube tot een van ons of allebei in slaap viel. Zoals de meeste stellen waren George en Isolde, nadat ze ongeveer vijf jaar samen waren geweest, de gewoonte geworden om niet vaak de liefde te bedrijven. had een manier om op te komen, en seks werd altijd een beetje op een laag pitje geschoven.

George kon zich zelfs niet herinneren wanneer ze het voor het laatst hadden gedaan. Terry dacht aan de komende avond terwijl hij de kano de trap op sleepte. Hij was opgewonden van verwachting en voelde zich gezwollen worden, zich voorstellend hoe het zou zijn. God! Ik ben net een negendeklasser, dacht hij, de hele tijd rondlopen met een halve stijve. Toen dacht hij aan George.

Ik vraag me af hoe hij zich moet voelen, koning dat ik de vrouw ga neuken met wie hij de afgelopen tien jaar heeft samengeleefd. Het kan niet gemakkelijk voor hem zijn. Terry zwoer bij zichzelf dat hij extra aardig voor George zou zijn voor wat er nog over was van de dag. Hij zette de kano op de grond en had net een zaagbok onder het ene uiteinde gezet toen George om de hoek van het huis kwam. 'Laat me je daarbij helpen,' zei hij, terwijl hij het andere uiteinde optilde.

"Bedankt." antwoordde Terry. "Je k, ik denk dat we een redelijk goed team vormen." Dat is gemakkelijk voor u om te zeggen; je gaat met haar naar bed, dacht George. Wat hij zei was: "Ja." Isolde kwam terug het huis uit met een snijplank en een mes. 'Ik zag een kraan bij de vuilnisbakken,' zei ze, 'en dacht dat we de vissen daar konden schoonmaken.' 'Dat is wat ik altijd doe,' zei Terry. "Ik dump de vis op de grond, zet de snijplank op een van de blikken en schraap de koppen en staarten en zo in de emmer, om aan de krabben te voeren.

Ik gebruik de slang om te voorkomen dat de schubben wegvliegen overal, en om het bord en alles af te wassen als ik klaar ben." 'Oké,' zei Isolde tegen hem. "Ga jij maar weg, en laat ons een poosje aan onszelf over." Ze keek toe terwijl hij terugliep naar de trap van de veranda. Toen zette ze de vloer op de vuilnisbakken en wendde zich tot George. Ze reikte omhoog en nam zijn gezicht in beide handen.

Ze keek hem recht in de ogen en zei: "Je k ik hou van je. Dat zal nooit veranderen. Maar je eerste liefde is ook muziek.

Ik accepteer dat. Wees alsjeblieft niet gekwetst. Ik wil dat we gelukkig zijn.

En met ons bedoel ik alle drie. Ik zou fouten kunnen maken in mijn poging om dit te laten werken. Als ik dat doe, vertel het me dan alsjeblieft en vergeef me alsjeblieft. Kus me en houd me stevig vast." George nam haar in zijn armen en kuste haar zacht en liefdevol.

Hij bleef haar in zijn armen houden en zei over haar schouder: 'Ik wil dat wij ook gelukkig zijn. Ik weet dat Terry en ik vandaag nooit zo boos op elkaar zouden zijn geworden, als we gewoon een paar jongens waren geweest. vissen. Maar je was de hele dag bij ons. Hoewel we het niet zeiden, konden we geen van beiden stoppen met nadenken over hoe dit allemaal zou gaan aflopen.

We hebben erover gepraat, hij is erg onder de indruk van je, en des te meer we praatten, hoe meer ik me realiseerde hoeveel ik van je ben gaan houden in de afgelopen jaren. En ik realiseerde me dat, hoewel ik van muziek hou, en ja, ik kan leven zonder jou, ik niet wil. Maar wat er ook gebeurt, ik wil vooral dat je gelukkig bent.

Als het nodig is om jou met iemand anders te delen, dan zal ik daarmee leven.' Er rolde een traan over zijn wang en toen ze uit elkaar gingen, reikte Isolde omhoog en veegde hem zachtjes weg. 'Laten we de vis schoonmaken, schat,' zei ze zacht.Terwijl ze de vis aan het schoonmaken waren, vertelde ze hem over haar ontdekkingstocht die dag.Ze vertelde hem niet over masturberen, maar ze vertelde hem wel over de limerick, die ze herhaalde, en over het beginnen met het lezen van The Clockwinder. Ze lachten samen om de limerick.

Toen zei hij tegen haar: "Zou je me een plezier willen doen en de limerick niet met Terry delen? Ik wil het gevoel hebben dat er sommigen zijn die privé zijn tussen ons. Ik wil het gevoel hebben dat we nog steeds onze persoonlijke grappen hebben.' 'Die wil ik ook, George,' zei ze. Isolde nam de schoongemaakte vis mee het huis in, terwijl George de emmer naar het moeras bracht en de krabben voerde.

stond bij het fornuis, toen Terry de keuken binnenkwam. Hij was helemaal opgeruimd en zijn haar was nog nat. Hij had een kaki broek aan en een poloshirt met brede donkerblauwe en smalle witte horizontale strepen. Hij zag eruit als een blonde Gene Kelly op blote voeten.

'Hallo, matroos,' zei ze tegen hem en wiebelde met haar heupen. 'Waar is George?' 'O, hij ging naar beneden om de krabben te voeren.' 'Nou, ik wil dit heel snel zeggen, voordat hij komt terug. Ik besloot de rest van de dag extra aardig voor hem te zijn. Het lijkt erop dat dit het minste is wat ik kan doen.' 'Dank je,' zei ze. 'Je hebt geen idee hoe verscheurd ik me voel, koning, hoeveel pijn dit hem doet.' Ze hoorden de hordeur dichtslaan en Terry liep naar de keukenkast en begon borden en eetgerei te pakken.

'Weet je wat we nodig hebben?' vroeg George, toen hij de keuken binnenkwam. Zonder op een antwoord te wachten, zei hij: 'We moeten een krabbel maken. Ik zag drie krakers terwijl ik daar beneden de vis aan het dumpen was. Het zou leuk zijn om een ​​dobber te hebben, zodat we zachte krabben konden krijgen.' 'Ik heb een oud hek in de schuur,' zei Terry. 'Morgen kom ik het brengen, dan kunnen we er een pond aan verdienen.' Wacht even,' zei Isolde.

'Je haalt de kar voor het paard uit. We hebben nog niet met Bob gesproken over het huren van de woning.' 'O, hij zal ervoor gaan, dat weet ik vrij zeker,' zei Terry. 'Het einde van het seizoen is bijna aangebroken, en het is moeilijk om eruit te komen. - seizoensmensen om hier te komen nadat de tarieven op The Shore zijn gedaald.

Bovendien bevriest de rivier elke winter een of twee keer, dus bootmensen willen meestal dichter bij de baai blijven, waar het water zouter is. seizoen. Ik maak me zorgen over zijn reactie op het feit dat we alle drie onder één dak wonen.' Zei Isolde. 'Waarom zou je het hem vertellen?' vroeg George. 'Hij zal er vast wel achter komen, vroeg of laat,' zei Terry.

we hem zover krijgen om de boerderij te verhuren als ik niet verhuis? En ik zal je dit vertellen: ik weet niet hoe hij zal reageren op ons samenwonen, maar ik weet verdomd zeker hoe hij zou reageren als we het probeerden te verbergen en hij ontdekte het later. We zouden allemaal op straat staan ​​voordat je 'Jack Robinson' zou kunnen zeggen.' 'Nee,' zei Isolde. 'Ik ga niet liegen tegen iemand met wie we een relatie hebben, ook al is het alleen maar zaken. Ik vind het niet erg om de buren voor de gek te houden, maar ik speel niet met mijn huisbaas of met mijn baas, en jij ook niet, George." Ze voegde er bijna aan toe: "Als je een beetje verstand had, wat ik soms twijfel' maar bedacht zich beter.

Ze wilde zijn gevoelens niet meer kwetsen dan nodig was, vooral vanavond, van alle nachten. 'Nou,' zei George, 'we houden drie slaapkamers aan, zodat hij zich niet hoeft te bekommeren om de slaapplaatsen.' Hij wilde het nog scherper zeggen: ". Het hoeft niet te betekenen dat we je allebei aan het pijpen zijn, of je porren, of je pijpen", of zelfs de F-bom laten vallen, maar hij dacht dat Isolde zou boos kunnen worden en hem zelfs nog verder buitensluiten dan hij dacht dat ze al had gedaan. Isolde was licht verrast, en een beetje trots op George, dat hij ervoor had gekozen om schuin naar de relatie te verwijzen, en stuurde hem een ​​mentaal "dankjewel".

Ze waren klaar met eten en gingen ongemakkelijk aan tafel zitten. Geen van hen bewoog, totdat Isolde eindelijk opstond. Ze pakte Terry's hand en liep met hem naar de trap.

'Ga maar naar boven', zei ze tegen hem. 'Ik wil George welterusten kussen.' Ze ging terug naar de keuken en zei: "Ik hou van je, George. Ik denk dat ik meer van je hou dan ooit. Ik zal je nooit verlaten - tenzij je me eruit gooit, en zelfs dan zal ik nog steeds van je houden, maar ik zal het begrijpen. Kus me welterusten." George stond op, nam haar in zijn armen en kuste haar teder.

'Goedenacht, liefje,' fluisterde hij. Isolde draaide zich om en liep de keuken uit naar de trap. Toen ze zich omdraaide om de trap op te gaan, hoorde ze hem zeggen: "Veel plezier, lieverd. Ik hou van je." Nadat Isolde de keuken had verlaten, verzamelde George de borden en zette ze in de gootsteen om ze af te wassen. Oorspronkelijk was hij van plan geweest ze 's ochtends aan Isolde over te laten, maar hij keek ernaar in de gootsteen en dacht: Nee, ik ga haar niet straffen omdat ze een mens is.

Hij deed de aftapplug erin, spoot wat afwasmiddel in de gootsteen en zette het hete water aan. George probeerde aan niets anders te denken dan aan de afwas. Hij had een keer gelezen, waarschijnlijk ergens in een van Isolde's boeken, hij dacht: "De kunst van zen is niet om aan God te denken terwijl je de aardappelen schilt. De kunst van zen is gewoon om de aardappelen te schillen." Hij probeerde de kunst van zen toe te passen bij het afwassen, maar dat was niet gemakkelijk. Op een gegeven moment dacht hij Isolde te horen giechelen, maar besloot dat het waarschijnlijk zijn verbeelding was die hem parten speelde.

Nadat hij de afwas had gedaan, opende hij een flesje bier en ging op de veranda zitten. Hij deed geen licht aan, uit angst om muggen aan te trekken. Hij zat in het donker te schommelen op de schommelbank, nippend aan zijn bier en dacht na. Hij dacht aan weinig, zoals de manier waarop ze haar voorhoofd rimpelde toen ze probeerde de volgende regel van een limerick te bedenken, of de manier waarop ze haar lippen op elkaar tuitte als ze iets las waar ze het niet mee eens was.

Zijn ogen traanden terwijl hij daar zat, en hij wist niet eens waarom. Hij wist niet of hij medelijden met zichzelf had, medelijden met de manier waarop hun relatie verliep, of gewoon melancholie in het algemeen. Hij zette de bierfles tussen zijn voeten op de grond, liet zijn ellebogen op zijn knieën rusten en begroef zijn gezicht in zijn handen.

En hij zat daar, wiegend en stil snikkend..

Vergelijkbare verhalen