Twintig woorden voor sneeuw

🕑 15 minuten minuten Taboe verhalen

Ze staarde naar de pas gevallen sneeuw, verbaasd over hoe die schitterde als een met sterren bezaaid veld, gekust door de zon. Kon ze dat maar vatten en het wonder, de schoonheid, de magie in één woord beschrijven. 'Ik heb er nog negentien te gaan.' Mompelde ze, haar warme adem troebel in de koude berglucht. Twintig woorden voor sneeuw.

Dat was de opdracht geweest. Tot dusver was het niet goed gegaan. Verkoudheid. Ijzig.

Zuiver. Ze was nooit goed geweest met woorden, gebruikte ze met een spaarzaamheid, zelfs in gesprekken, en voelde zich zekerder in de kunst van het luisteren. 'Hoe gaat het met je, Kylie? De tijd is bijna om.' Ze zuchtte, schudde haar hoofd en blies van ergernis haar honingkleurige pony uit haar ogen. "Het is niet eerlijk." 'Het was niet de bedoeling dat het eerlijk was, lieverd. Je vroeg om afleiding, ik heb je er een gegeven.' 'Ja, maar ik wilde…' 'Ik weet wat je wilde.

Wat je wilde heeft hier niets mee te maken, concentreer je nu. Hoeveel heb je er opgeschreven?' "Drie." Hij grinnikte en schudde zijn hoofd. Zuchtend deed ze haar best om zich op de opdracht te concentreren, terwijl de kilte als spinachtige vingers over haar blote vlees kroop terwijl ze door de voordeur naar de duinen staarde, terwijl de andere hutten het uitzicht op de berg verpestten.

Isolatie. Ze verlangde ernaar. Toen Robert deze reis had voorgesteld, had ze zich een schilderachtig huisje voorgesteld in het bos, verborgen voor nieuwsgierige blikken.

Geen koekjessnijder skihut vol vanille koppels. Ze voelde haar lippen naar het zuiden draaien in een koppige pruilmond terwijl ze zich concentreerde op het toevoegen van woorden aan haar lijst. Bevroren.

Eindeloos. Sprankelend. 'Ik heb besloten de regels te veranderen, lieverd.' Ze verstijfde, haar ogen gingen wijd open en hoorde geamuseerdheid in zijn stem. Het geknetter van vlammen daarachter riep haar en beloofde troost en warmte. Wrok overspoelde haar over haar hachelijke situatie; woede dat Ryan haar had gedwongen naakt in de deuropening te staan ​​terwijl hij whisky nipte en genoot van de hitte van de haard.

Ze haatte de spelletjes die hij haar liet spelen bijna net zo erg als ze haatte hoeveel ze ernaar verlangde, elke keer weer opwindend om die zes eenvoudige woorden; Ik heb een spel voor ons, lieverd. "Naar wat?" Ze bedacht hoe haar stem trilde, in de hoop dat ze de kou of misschien eerder angst dan anticipatie de schuld kon geven. 'Ik heb besloten je meer tijd te geven.

Je hebt de tijd totdat mijn broer en vrouw terugkomen.' Ze draaide zich bijna om, haar mond viel open bij de gedachte dat ze zo betrapt zou worden, naakt en onlangs geneukt, zijn sperma sijpelde uit zowel haar kont als haar kutje. Hoe moest ze zich concentreren terwijl ze de gevolgen kende? Natuurlijk kon ze gewoon zijn bluf noemen, de deur dichtslaan en zich aankleden. Was het maar zo gemakkelijk. Niets was ooit gemakkelijk met Ryan. Bovendien wist ze dat als ze dat deed, het voorbij zou zijn.

Zijn wrede spelletjes zouden eindigen. Er waren geen tweede kansen. Dat was de aard van de spellen die ze speelden. Toen ze zich eenmaal had vastgelegd, was het onmogelijk om terug te komen.

"Wat als ik faal?" Hij antwoordde met een lach, haar onzeker achterlatend en worstelde naar inspiratie. Schoon. Zacht. Ze haalde diep adem en staarde over de vers gevallen sneeuw.

Ze herinnerde zich de avond ervoor dat ze veilig en warm was in het gehuurde chalet, dat ze lachte om het nepberenvel op de vloer en de witte vacht die oranje werd door het licht van het vuur. Ze glimlachte, de herinnering aan zachte p tegen haar handen en schenen terwijl ze knielde, haar benen voor hem gespreid, het gewicht van hem tegen haar, het gevoel van zijn sterke handen om haar middel terwijl hij zijn dikke lul langzaam in haar kont duwde, terwijl hij haar strakke anale ring open duwde, haar overhaalde om te ontspannen, terug te duwen terwijl hij haar van achteren nam en haar waarschuwde om te zwijgen. Het zou niet goed zijn om Robert of Jenny wakker te maken… 'Ik kan er niet eens tien verzinnen.' 'Omdat je het niet probeert, lieverd.

Concentreer je.' Ze staarde naar het spiraalvormige notitieblok dat tegen haar ribbenkast rustte, haar pen nutteloos in de hand. Jenny had haar altijd geplaagd met haar borsten, maar ze hield van de manier waarop ze eruit zagen, haar parmantige tepels stijf van de kou, geringd, haar huid zo bleek als de maan. Ze bewoog met haar handen en voelde een warme b over haar wangen kruipen, rillend toen de winterkou haar klauwen weer in haar haakte, de herinnering aan de autorit weer in haar hoofd speelde, de rit door de bergen in het donker. Haar man achter het stuur, Jenny hield hem gezelschap terwijl Ryan plagend met zijn vingers over de zoom van haar spijkerbroek streek en met haar ritssluiting speelde, zijn glimlach glom in het maanlicht, geamuseerd door haar onvermogen om hem tegen te houden.

Met bonzend hart herinnerde ze zich hoe ze haar knieën voor hem had gespreid terwijl hij haar rits langzaam naar beneden trok en beide verrassingen ontdekte die ze had voorbereid; een gebrek aan slipjes en een glad geschoren poesje. Daar had hij haar mee geplaagd sinds ze hun affaire begonnen waren, zonder ooit gedacht te hebben dat ze het echt zou doen. "Voor mij?" had hij gevraagd, zijn woorden zo zacht dat ze ze had gemist als ze niet naar zijn lippen had gekeken.

Ze knikte gewoon, haar glimlach verlegen, ogen sloten zich tot ze alles buitengesloten had behalve het gevoel van zijn vingers terwijl ze haar poesje streelde, het vuur tussen haar dijen stak, zijn aanraking zo licht als een veertje, haar opwinding langzaam opbouwend over de kilometers, zich niet bewust van al het andere. Hij zou haar nooit een climax laten bereiken, haar reactie peilen, even pauzeren als ze te dichtbij kwam en hervatten als haar ademhaling zachter werd. Hij had haar een uur lang zo gehouden, op de rand van het nirvana, alsof ze sliepen terwijl Robert en Jenny maar door de sneeuw dronken, duidelijk opgewonden om de dag op de hellingen door te brengen, iets wat ze nog nooit was geweest. geïnteresseerd in. Zoals altijd was ze gewoon mee voor de rit.

'Je kunt maar beter opschieten, schat. Je hebt niet lang meer.' 'Ik weet het…' Ze kneep haar ogen dicht en probeerde zich iets te herinneren dat haar kon helpen bij haar zoektocht naar woorden die sneeuw beschrijven, zich afvragend of Ryan echt zijn belofte zou nakomen, de dreiging haar in de deuropening te laten staan, naakt, zijn sperma sijpelde langs de binnenkant van haar dijen totdat ze ofwel twintig woorden voor sneeuw bedacht, of Robert en Jenny terugkwamen. Hij zou niet durven. Zou hij? "Ik bevries!" verklaarde ze plotseling, kaal stampend met haar voet op de houten drempel. Ze kreeg een frustrerende stilte.

Het kon erger zijn. De zon scheen tenminste en verwarmde de ijle berglucht genoeg om het een korte tijd te verdragen. Het enige wat ze hoefde te doen, was met nog eens twaalf te komen. Pluizig. Ze haalde diep adem en rilde toen een dwalende bries om haar heen kronkelde, naar binnen getrokken door de warmte van het vuur.

Ryan kan soms zo'n lul zijn. Precies het tegenovergestelde van Robert. Hij zou haar nooit zo in de kou laten staan ​​met een onmogelijke taak. Hij was altijd lief voor haar, verwende haar en overlaadde haar met genegenheid.

Robert was de perfecte echtgenoot, en toch was Ryan degene die perverse spelletjes met haar speelde. Ryan was degene die haar een vies gevoel gaf. De rilling die over haar ruggengraat liep, had niets met het weer te maken.

Het was de herinnering aan de ochtend die ze samen hadden doorgebracht terwijl haar zus Jenny en haar man de hellingen op gingen. Deze reis was voor hen geweest. Dat soort wintersporten had voor Ryan of haarzelf weinig interesse. Ademloos herinnerde ze zich zijn woorden, fluisterde in haar oor op het moment dat ze alleen waren.

'Wie wordt mijn vieze kleine meid als Jenny weg is, lieverd?' "Ik ben." Ze had ingeademd, trillend van de warmte van zijn adem, haar hart bonkte zo hard dat ze dacht dat het zou barsten. Ze hadden de komende uren op de ongebruikte zolder doorgebracht en zijn grillen onderzocht. Ze was over de reling gebogen en geslagen tot ze om genade smeekte, en daarna in haar kont geneukt. Daarna had hij haar op haar knieën geduwd en haar bevolen zijn pik schoon te maken met haar mond. Voordat ze klaar was, had hij opnieuw zijn lading geschoten en geëist dat ze elke druppel doorslikte.

Ze was tenslotte zijn 'vieze kleine meid'. Ze had hem daarna gesmeekt om haar te laten klaarkomen. Nee, niet om haar te laten klaarkomen. Om haar te laten klaarkomen. 'Alleen op mijn voorwaarden, vieze meid.' Hij had speels gegromd.

Hij pakte haar pols, trok haar de trap af en drukte haar gezicht naar beneden op de stevige houten tafel in de eetkamer, terwijl hij haar benen uit elkaar schopte toen hij haar druipnatte snatch binnenkwam, zijn pik plakkerig van haar spuug en zijn sperma, zichzelf stakend in haar hongerige kut, zijn vingers graven in haar dijen totdat golf na golf van extase door haar rolde. Ze glimlachte en herinnerde zich hoe hij haar had geplaagd door haar te vertellen dat haar geschreeuw de sneeuw van de dakrand had doen schudden. Maagd. Ze glimlachte om de ironie van dat woord, drukte het zorgvuldig in haar notitieblok, streelde zenuwachtig haar tepel met haar duim, haar rug naar hem toe. Hij had haar niet expliciet gezegd zichzelf niet aan te raken.

Toch durfde ze er niet flauw over te zijn. Ze slaakte een zucht, dwaalde weg, plaagde haar pijnlijke tepel en cirkelde er langzaam rond, terwijl Ryans spel even vergeten was. Hoe zou het zijn, vroeg ze zich af. Wat zou er gebeuren als ze geen twintig woorden voor sneeuw bedacht? Wat zou Robert doen als hij haar naakt in de deuropening aantrof, vol sperma van zijn broer? En wat zou Jenny doen? Haar mooie, donkerharige zus had haar al van kinds af aan rondgeduwd, ze had altijd genomen wat ze wilde, zonder rekening te houden met haar gevoelens. In het begin favoriete speelgoed of poppen.

Later waren het jongens. Kylie had al vroeg geleerd geen interesse in een jongen te tonen, wetende dat Jenny hem, zodra ze dat deed, zou stelen. Er waren tijden geweest dat haar ouders haar zelfs hadden gevraagd, haar in het bijzijn van haar zus in verlegenheid gebracht, of ze 'van meisjes hield'. Oh, wat had Jenny daar een kick van gekregen, haar er weken mee geplaagd, haar Kylie Cunt-licker genoemd. Niet voor het eerst vroeg ze zich af of ze ook plannen had voor haar man.

Tijdens de rit naar boven had Jenny erop gestaan ​​om voorin te gaan zitten, omdat ze beweerde dat lange winderige wegen haar misselijk maakten. Kylie wist wel beter, maar liet het gaan. Ze had het tenslotte niet erg gevonden om de achterbank met Ryan te delen… 'Je hebt een mooie kont, Kylie. Het komt nog steeds doordat je geslagen bent.

Ik vraag me af wat Robert daarover zou zeggen?' Geschrokken uit haar mijmering trok ze schuldig haar hand van haar tiet, zich afvragend of hij het had opgemerkt, en timing zijn opmerking om haar aan haar taak te herinneren. Niet dat het iets uitmaakte. Ze had zich al neergelegd bij het falen.

Ze zou het proberen, maar het was hopeloos. Woorden waren nooit haar domein geweest. Poeder. Vlok.

Nog twee. Dat waren er twaalf. Meer dan halverwege en elk een worsteling, elk woord leek achteraf voor de hand liggend. Zuchtend liet ze haar hand naar beneden glijden, haar vingertoppen gleden over haar strakke buik, veegde over de gladheid waar gouden dons ooit haar mons veneris had versierd, en slikte het primitieve gekreun in dat ergens diep in haar leek op te stijgen terwijl ze met haar speelde dikke clitoris, haar lippen naar boven gebogen, het plezier van haar eigen aanraking die haar frustratie en zorgen op dit moment opzij duwde.

Maar hoe zou het zijn om zichzelf zo tot een climax te brengen, in het volle zicht van iedereen? De andere hutten waren ver weg, maar niet zo ver dat niemand haar kon zien. Een voyeur met een verrekijker misschien, of een telelens op zijn camera. Zelfs nu zou hij foto's van haar kunnen maken, murmurerend tussen de opnames door, haar van een afstand sturen terwijl hij zich aftrekt… Dat is het, slet.

Speel met je clit. God, ik kan het niet geloven. Ze staat daar gewoon naakt en speelt met zichzelf.

Verdomd heet. Shit, ze vingert zichzelf nu. Wacht tot ik deze aan de jongens laat zien… "Kylie!" Geschrokken liet ze haar pen bijna vallen terwijl ze haar vingers uit haar grijpende kut trok, en zijn vrolijke grinnik bracht haar terug. 'Sorry.

Ik raakte… afgeleid.' Ze eindigde zwak. 'Dat zie ik. Kom op, vieze meid. Je bent zo dichtbij.' 'Ik niet!' 'Dat ben je. Concentreer je maar.' "Jij hebt makkelijk praten." Mompelde ze, starend over de besneeuwde vlaktes, beet op haar lip, marcheerde op haar plaats om het bloed weer te laten stromen en probeerde warm te blijven.

Delicaat. Ongerept. Nog zes. Het leek nu niet zo onmogelijk.

Misschien zou ze dit kunnen doen. Ze haalde diep adem en sloot haar ogen, zich voorstellend dat elke fijne vlok langzaam naar beneden tuimelde, elk uniek… Kristallijn. Vorst. "Hoeveel, huisdier?" "Zestien." 'Braaf meisje. Ik weet dat je het kunt.

Ik heb vertrouwen in je.' Zijn woorden vervulden haar met warmte. Niet alleen de seksuele warmte die ze altijd voelde als ze bij hem in de buurt was, maar iets anders, iets dat ze al zoveel jaren had gemist, iets waar ze geen naam voor had. Ze voelde zich plotseling vastbesloten hem niet in de steek te laten. Ze waren tenslotte allebei gebonden aan de regels van het spel en als ze faalde, als ze werd ontdekt, was het voorbij.

Haar hart klopte terwijl ze probeerde te raden hoeveel tijd ze had voordat ze terugkwamen, en ze zocht wanhopig naar nog vier woorden voor Snow Pack. Drift. S.

Nog een. Eentje maar. Ze voelde een duizelingwekkende vreugde toen ze ze neerkrabbelde, een genot waardoor ze zachtjes giechelde toen de voor de hand liggende registreerde. Wit! Blauwe ogen vol verlegen triomf, draaide ze zich om, met haar rug naar de met sneeuw bedekte wereld, stilletjes de deur dicht, starend naar haar geliefde, bevend van verlangen naar hem, verlangend om zijn kus op haar mond te voelen, haar keel, zijn lippen drijvend langs haar ribben en buik en ging op haar trillende heuvel zitten. Ze hunkerde naar het gevoel van zijn handen terwijl hij haar benen uit elkaar duwde en haar meest intieme geheimen onthulde, zijn tong vervulde haar met plezier dat alleen hij haar kon geven.

'Ik zei toch dat je het kon, lieverd.' Ze knikte, slikte moeizaam en koesterde zich in de hitte, terwijl de vlammen haar van buiten ontdooiden, zelfs toen de belofte in zijn glimlach haar in brand zette. 'Ik geloofde je niet.' Hij tilde haar kin op met zijn vingers, kuste haar, eerst zachtjes, plaagde haar lippen open en duwde zijn tong ertussen. Ze verwelkomde het, drukte tegen hem aan voor warmte, nog steeds huiverend van haar beproeving.

'Dat weet ik. Toch verdien je een beloning, smerig meisje.' Zacht giechelend, hun kus even gebroken, ging ze op haar tenen staan ​​en fluisterde haar verzoek in zijn oor. 'Op dit moment? Ze kunnen elk moment terug zijn, lieverd.' hij glimlachte boosaardig, zijn hand bezitterig op haar schouder, zijn donkere ogen verslonden haar bleke naaktheid. Ze beet op haar lip, beantwoordde zijn blik koppig en knikte één keer met haar hoofd, daarna twee keer. "Ja." Ze antwoordde, plotseling brutaal.

Daarom had ze ingestemd met deze reis, waarom ze Jenny's pesten en Roberts onhandige genegenheid en de kou en de lange rit door de bergen in het donker had verdragen. "Ja, oh, ja. Alsjeblieft?" Glimlachend kuste hij haar, zijn sensuele lippen dwongen de behoefte van binnenuit, plaagde een zacht gekreun van haar terwijl het puntje van zijn tong haar kaaklijn volgde, de koorden van haar nek, zijn mond heet langs haar sleutelbeen, de zwelling van haar deinende borsten, eindelijk tot rust gekomen in haar gekoelde tepel.

"Oh God." Ze haalde diep adem en reikte naar zijn hoofd, haar vingers verstrikt in zijn donkere lokken, zo veel als die van Robert, en toch zo anders. "Mijn vuile kleine hoer." Terwijl hij haar tepel in zijn mond trok, liet hij zijn handen langs haar flanken dwalen, zijn vuur verwarmde vingertoppen brandend tegen haar dooiende vlees, vertrouwd rustend op haar smalle heupen. Niet zo vol als dat van Jenny. De gedachte werd uit haar hoofd geduwd toen hij voor haar knielde, huiverend toen zijn kussen haar strakke buik bedekten, zijn tong plagend in haar navel plagend in haar zoals zijn vingers in haar kutje tijdens de autorit.

Ze slaakte een giechelende giechel toen hij zijn neus tegen haar heuveltje drukte, zijn lippen tegen haar gladheid, zijn ruwe tong kabbelde langzaam tegen haar kut, totdat ze wilde gillen van frustratie. "Haast je?" Een gekreun, geboren uit zoveel verlangen, zoveel behoefte, oplopend terwijl ze haar vingers in zijn haar klemde, vasthoudend alsof haar leven afhing van zijn tong die flikkerde tegen haar pulserende klit, haar levensbloed vulde het totdat ze dacht dat ze zou kunnen barsten, zijn vingers plagen haar open, zijn mond tegen haar poesje, hongerig naar haar op een manier die haar man nog nooit was geweest, zijn tong glipte in haar als een ontbrekend puzzelstukje, vulde haar, paste perfect… "Zou je willen voor mij klaarkomen, huisdier? " "Ja, oh ja." Ze slaagde erin, trillend toen hij een slanke vinger in haar kont duwde, haar gat al glad van zijn zaad. 'Je hebt mijn toestemming, vieze meid.' Ze klampte zich aan hem vast toen een golf van plezier haar omhulde, zich van binnen opbouwend tot ze dacht dat ze misschien flauwviel. Ze schreeuwde terwijl ze klaarkwam, haar kutje klemde haar dijen strak tegen zijn wangen, zijn naam op haar lippen terwijl ze haar heupen naar voren duwde en zijn tong in haar wanhopige kut dwong, terwijl de knokkels van zijn vinger haar ring uit elkaar duwden terwijl hij hem pompte in en uit haar met sperma ingevette kont, weer een golf van extase rolde door haar heen, en dan nog een, totdat ze uiteindelijk te uitgeput was om op te staan. Geamuseerd hoofdschuddend nam hij haar in zijn armen en droeg haar als een pop naar zijn slaapkamer.

Ze voelde zijn spieren samenklonteren onder zijn flanellen hemd, voelde zijn kracht toen hij haar tegen zijn borst hield, de lust begon weer op te wakkeren toen hij haar op de deken legde waar Jenny de vorige nacht onder had geslapen en haar verwoestte tot hun kreten van passie versmolten tot één..

Vergelijkbare verhalen